การรณรงค์ใช้ยาปฏิชีวนะอย่างสมเหตุสมผล

 มีเรื่องเศร้าอยากเล่าให้ฟัง นี่นั่งพิมพ์ในปั๊มน้ำมันเลย กลัวลืมความรู้สึก

มีโทรศัพท์จากเพื่อนรุ่นพี่ที่ไม่ได้เจอกันมานาน เป็นแพทย์รุ่นพี่ครับ เราเคยเจอกันในก๊วนบิ๊กไบค์ครั้งหนึ่ง เขาโทรศัพท์มาถามสารทุกข์สุกดิบ (แต่บอกทีหลังว่า เพิ่งเจอเบอร์โทร เลยโทรมาว่ายังใช้เบอร์เดิมไหม)

พี่เขาเปิดคลินิกส่วนตัว คิดว่าน่าจะรายได้ดีพอควร วิถีชีวิตสบาย ลูกโตแล้วด้วย

ก็คุยกันสักพัก แต่หนึ่งในสิ่งที่ผมสะดุดคือ

"เดี๋ยวนี้ยาถูกลง คนไข้ไอเจ็บคอ แต่ก่อนจ่ายอะม็อกซี่ เดี๋ยวนี้ให้อะม็อกซี่คล้าฟได้เลย ถ้าไม่ดีขึ้นพี่ให้อะซิโทรเลย หายทุกราย แต่ก่อนให้อะม็อกซี่ก่อนสี่ห้าวัน ถ้าไม่หายค่อยขยับ เดี๋ยวนี้ให้ยาแพงๆ เมื่อก่อนได้เลย"

(อะม็อกซี่.. คือ ยา amoxicillin
อะม็กซี่คล้าฟ.. คือ amoxicillin/clavulanic acid เพิ่มเอ็นไซม์ทะลวงเชื้อดื้อยา
อะซิโทร.. คือ azithromycin ยาฆ่าเชื้ออีกกลุ่ม)​

ไข้ไอเจ็บคอ.. ส่วนมาก เกือบ 90% คือการติดเชื้อไวรัส ไม่จำเป็นต้องใช้ยาฆ่าเชื้อแบคทีเรียแต่อย่างใด

ส่วนการติดเชื้อแบคทีเรียในลำคอ ส่วนมากคือเชื้อสเตร็ปโตคอคคัส ที่ยังไวต่อยาเพนนิซิลิน หรือ อะม็อกซี่ซิลิน ไม่มีความจำเป็นต้องใช้ยาเพื่อเชื้อดื้อยาแต่อย่างใด และยากลุ่ม แมโครลายด์ (macrolide)​ ในเรื่องนี้คือ azithromycin จะใช้เมื่อแพ้ยากลุ่มเพนิซิลิน

และไม่ควรใช้ราคามาเป็นตัวตัดสินการรักษาเป็นประเด็นแรก

สิ่งที่ผมตอบไปคือ
"ผมก็ไม่ค่อยได้จ่ายยาหรอกพี่ ส่วนมากที่เจอก็ไวรัสทั้งนั้น ฮ่ะ ๆ ๆ"

ทำให้รู้สึกว่า การรณรงค์ใช้ยาปฏิชีวนะอย่างสมเหตุสมผล อาจต้องใช้เวลาอีกนาน