"นี่เป็นเบาะแสเดียวที่เรามีครับ สารวัตร"
สารวัตรทันจิโรถึงกับถอนหายใจ เมื่อเห็นภาพคลิปวิดีโอคนร้ายที่มาปล้นสูตรยารักษาโควิด19 ออกจากห้องแล็บที่มีความปลอดภัยสูงสุดแห่งหนึ่งของโลก
"ทำไมภาพกล้องวงจรปิดถึงถ่ายภาพมุมใต้โต๊ะล่ะ จ่าอิโนะซึเกะ แล้วแบบนี้เราจะเห็นคนร้ายไหม เจ้าของโต๊ะนี่ถ้าจะเป็นพวกถ้ำมอง นี่ไง เห็นแต่ขากับเข่าคนร้าย" สารวัตรทันจิโรถอนหายใจอีกครั้ง เขาต้องมารับทำสุดยอดคดีแห่งยุค ปล้นสูตรยารักษาโควิด โดยที่แทบไม่พบหลักฐานใด นอกจากคลิปวงจรปิดนี้
จ่าอิโนะซึเกะพาผู้หมวดเนซึโกะ รองหัวหน้าแผนกพิสูจน์หลักฐานเข้ามาพบสารวัตร
" มันไม่ใช่ภาพกล้องวงจรปิดค่ะหัวหน้า มันเป็นภาพคลิปจากโทรศัพท์เจ้าของโต๊ะทำงานนี้ เขาน่าจะแอบถ่ายโดยไม่ให้คนร้ายเห็น ซ่อนมือไว้ใต้โต๊ะ เราเลยได้ภาพมาแค่นี้"
หมวดเนซึโกะพึมพำ "เจ้าของโต๊ะทำงานนี้ชื่อเจี๊ยบเลียบด่วน ท่าทางจะชำนาญเรื่องใต้โต๊ะ"
"งั้นพาเจี๊ยบเลียบด่วนมาสอบปากคำสิ แค้ก ๆๆ" สารวัตรร้องบอกลูกน้องทั้งคู่ และไอเสียงดังมาก
" ไม่ได้แล้วล่ะครับสารวัตร เจี๊ยบโดนคนร้ายสังหารปิดปาก ตอนนี้เรามืดแปดด้าน และเหลือแต่รูปเข่าด้าน ๆ ของคนร้ายเพียงเบาะแสเดียว" จ่าอิโนะซึเกะรายงาน
ในขณะที่จ่ารายงานสภาพที่เกิดเหตุ หมวดเนซึโกะที่ดูคลิปซ้ำไปซ้ำมาอย่างครุ่นคิด แล้วเอ่ยมาว่า "ดิฉันว่าเราพอมีเบาะแส สารวัตรดูรอยประหลาดที่เหนือเข่าของคนร้ายนะคะ มันสมมาตรกันอย่างประหลาด อาจจะเป็นลัทธิอะไรบางอย่าง ส่งคนเข้ามาก่อเหตุ รอยสักหรือสัญลักษณ์นี้อาจสาวไปถึงตัวคนร้าย"
ทั้งหมดมานั่งดูคลิป สารวัตรยกหูโทรศัพท์พูดกับปลายสาย "ผมต้องการพบ.. แค้ก ๆ.. โรเบิร์ต แค้ก ๆ.. แลงดอน ผู้เชี่ยวชาญสัญลักษณ์วิทยา ผู้โด่งดัง" แล้วหันมาบอกกับเนซึโกะว่าให้ไปช่วยศาสตราจารย์แลงดอนค้นหาข้อมูล แล้วนึกในใจ ไอหนักขนาดนี้ หรือเราจะติดโควิด เฮ้อ พักสักหน่อยดีกว่า
สองวันผ่านไป สารวัตรทันจิโร่ได้พักผ่อน อาการจึงดีขึ้น
ก๊อก ๆๆๆ เสียงเคาะห้องดังสนั่น" เข้ามาได้" ทันจิโร่ตะโกน
หมวดเนซึโกะเข้ามาแจ้งข่าวว่า เธอและโรเบิร์ตน่าจะรู้แล้วว่าคนร้ายเป็นใคร ด้วยความที่ห้องแล็บมีการรักษาความปลอดภัยดีมาก และแทบไม่มีภาพคนร้ายในกล้องวงจรปิดเลย แสดงว่าคนร้ายน่าจะเป็น "คนใน" ที่รู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี แต่คนร้ายไม่รู้ว่าเจี๊ยบเลียบด่วนถ่ายคลิปได้ คนร้ายจึงไม่ได้ทำลายโทรศัพท์ เพียงแต่เอาของแจกของเจี๊ยบเลียบด่วนให้อมจนขาดใจตาย เป็นที่อนาถยิ่งนัก
สารวัตรให้เนซึโกะและโรเบิร์ตเข้ามาพบ สารวัตรทันจิโร่คิดว่าแลงดอนน่าจะอายุมากกว่านี้ แต่นี้เขายังดูหนุ่มแน่น ทะมัดทะแมง สวมเสื้อยืดและใส่แจ็กเก็ตสีทึบ กางเกงสแล็คเข้ารูป แต่ดันใส่รองเท้านันยางสีขาว
"นี่ค่ะ สารวัตร โรเบิร์ต แรงด้อย" โรเบิร์ตยิ้ม เขาคิดว่ามีเสน่ห์ แต่จริง ๆ กวนส้นสุด ๆ
สารวัตรอึ้งไปหกวินาที เท่าเวลาที่ใช้ตรวจสมรรถภาพปอดหนึ่งรอบ แล้วถามกลับ "คุณชื่ออะไรนะ"
โรเบิร์ตยิ้ม "ผม โรเบิร์ต แรงด้อย ผมยินดีมากที่สารวัตรให้โอกาสผมมาช่วยจับผู้ร้าย"
เท่านั้นแหละ สารวัตรแทบจะแปลงร่างกลายเป็นอสูรกินหัวทั้งคู่ทีเดียว
"นี่คุณเนซึโกะ ผมให้คุณไปรับศาตราจารย์แลงดอน โรเบิร์ต แลงดอน ผู้เชี่ยวชาญด้านสัญลักษณ์ sign and symbols มาช่วยดูรอยประหลาดที่เข่าคนร้าย นี่คุณตามคุณแรงด้อยมาทำไม" สารวัตรโวยวายลั่น
"แต่นี่ก็โรเบิร์ตเหมือนกัน โรเบิร์ต แรงด้อย ผู้เชี่ยวชาญด้าน sign เหมือนกัน แต่เป็น sign and symptoms ประวัติและการตรวจร่างกายค่ะ และคุณโรเบิร์ตวิเคราะห์ได้อย่างน่าสนใจนะคะ" เนซึโกะแย้งเสียงน่าเอ็นดู
"และตอนนี้ดิฉันนำผู้ต้องสงสัยทั้งสามคนมารอด้านนอกแล้วค่ะ" เนซึโกะ มองหน้าโรเบิร์ต แรงด้อย แล้วยิ้ม
โรเบิร์ตยิ้ม "เอาน่า คุณศาลาวัด ฟังผมก่อน ไอ้เจ้ารอยสีคล้ำตรงเหนือหัวเข่าสองข้าง มันไม่ใช่สัญลักษณ์วิทยาอะไรซับซ้อนหรอก มันเรียกว่า Dahl's sign มักพบในผู้ป่วยโรคปอดเรื้อรัง ที่มีอาการมานาน เดี๋ยวเราจะได้เห็นว่าใครที่เป็นคนร้าย"
โรเบิร์ตให้เนซึโกะพาผู้ต้องสงสัยทั้งสามขึ้นไปพบเขาและสารวัตรทันจิโร่ที่ชั้นห้า โดยให้ขึ้นบันไดไปเท่านั้น แม้สารวัตรทันจิโร่จะดูงง แต่ก็ให้ทำตามที่โรเบิร์ตบอก
ลุงดู่ ผู้ต้องสงสัยคนแรก ท่าทางแข็งแรง เดินมาได้ห้าชั้น แล้วยืนเฉย ๆ อยู่ด้านหน้า
.. อาจจะเป็นคนนี้กระมัง สารวัตรคิด เพราะแข็งแรงมาก..
ลุงบ้อม ผู้ต้องสงสัยคนที่สอง รูปร่างท้วม เดินช้า ๆ เพราะเหนื่อย เดินขึ้นมาแล้วก็มานั่งข้าง ๆ ลุงดู่ และผลอยหลับไป
.. ไม่น่าจะใช่คนนี้ ดูไม่ไหวเอาเสียเลย..
ลุงโทนี่ ผู้ต้องสงสัยคนที่สาม รูปร่างผอม เดินขึ้นมารวดเดียว แต่พอขึ้นมาถึงก็ต้องนั่งหอบซี่โครงบานอยู่ที่ม้านั่ง
.. คงไม่ใช่คนนี้แน่ เดินแทบไม่ไหว..
แต่แล้ว... สารวัตรทันจิโร่อ้าปากค้าง ลุงโทนี่ นั่งลงใช้มือสองข้างดันตรงบริเวณเหนือเข่า ตรงตำแหน่งที่ติดว่าเป็นสัญลักษณ์ลึกลับตามปรากฏในกล้องวงจรปิด ใช้มือวางตรงนี้เป็นจุดค้ำยันเพื่อดันทรวงอกยกขึ้นเวลาหายใจหอบ และสักพักก็ก้มลง เอาศอกยันตำแหน่งของเหนือเข่าทั้งคู่ ตำแหน่งเดียวกับที่ใช้มือยันเมื่อสักครู่ ตรงเหนือเข่า ปรากฏเป็นรอยคล้ำของ Dahl's sign
โรเบิร์ตเรียกเนซึโกะมาฟังพร้อมกัน "เอาล่ะ ผู้ป่วยโรคถุงลมโป่งพอง จะอยู่ในท่านี้เมื่อเวลาเหนื่อยหอบ จะทำให้หายใจดีขึ้น เกิดเป็นรอยกดช้ำซ้ำ ๆ และสีผิวเปลี่ยนไป ตรงนี้เรียก Dahl's sign และอีกอย่าง เห็นซี่โครงด้านล่างของลุงโทนี่ที่ยุบเข้าออก ๆ ตามการหายใจไหม คนปรกติจะไม่เห็นการยุบแบบนี้เพราะตำแหน่งนั้นคือกระบังลมที่มาผลักผนังทรววอกไว้ แต่คนที่ถุงลมโป่งพอง กระบังลมจะถูกดันลงไปลักษณะแบนราบ ไม่มีอะไรไปดันกล้ามเนื้อช่องซี่โครง เราจึงเห็นกล้ามเนื้อช่องซี่โครงยุบเข้า ๆ ออก ๆ เรียกว่า Hoover sign"
"คนร้ายต้องเป็นผู้ป่วยโรคปอดเรื้อรังแน่นอน และตอนนี้คนร้ายก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคนแล้ว" โรเบิร์ต เดินผายมือ ยียวนบาทาสุดแล้ว
อิโนะซึเกะยืนฟังอยู่ "สุดยอดเลยโรเบิร์ต แค่เห็นรอยแว่บเดียว ก็รู้ว่าเป็นโรคอะไร และใครคือคนร้าย และมีสัญลักษณ์ คือ signs จริง ๆ นั่นแหละ คุณคือผู้เชี่ยวชาญสัญลักษณ์ตัวจริง"
สารวัตรทันจิโร่กับหมวดเนซึโกะถึงกับปรบมือ "สุดยอด"
เนซึโกะยิ้ม "สุดยอดเลยค่ะโรเบิร์ต พลังวิเคราะห์ของคุณสุดยอดมาก ฉันต้องมองคุณใหม่แล้ว ขอมองใหม่อีกทีเป็นมื้อเย็นวันนี้นะคะ"
โรเบิร์ต ... "ยินดีครับ"
=======================
ช่างแฮปปี้เอนดิ้ง ถ้าไม่มีเหตุการณ์นี้ที่ลานจอดรถ
โรเบิร์ต : ขอบคุณอิโนะซึเกะมาก ที่เอาข้อมูลลายนิ้วมือคนร้ายกับฐานข้อมูลพนักงานมาเปรียบเทียบกันแล้วมาบอกผม มันเป็นคดีที่ง่ายมาก แทบไม่ต้องใช้ signs ใด ๆ เลย
อิโนะซึเกะ : ฮ่า ๆ ผมก็ไม่คิดว่าสารวัตรกับผู้หมวดจะหลงคารมคุณขนาดนี้นะเนี่ย พูดเสียเคลิ้ม เป็นผู้เชี่ยวชาญด้าน sign and symptoms เลย โดยเฉพาะผู้หมวดเนซึโกะ ทึ่งคุณมาก จริง ๆ มันก็ไม่ยากเท่าไร เพราะถ้าเอาคลิปมาเปิดฟังดี ๆ จะได้ยินเสียงหอบและหายใจเสียงวี้ด ซึ่งพนักงานของเรามีแค่ลุงโทนี่ ที่ป่วยเป็นโรคนี้ พอลายมือตรงกับที่เกิดเหตุ มันก็ใช่
โรเบิร์ต : ยังไงก็ขอบคุณมากนะ ที่โทรตามมาโชว์ จะได้นัดผู้หมวดเนซึโกะได้เสียที
====================
หลังจากที่ส่งโรเบิร์ตกลับไปแล้ว อิโนะซึเกะก็ขับรถกลับบ้าน เมื่อเขาถอดเสื้อตำรวจตัวนอกออก เผยให้เห็นแผงอกกำยำ กล้ามท้องแน่นนูน แนบชิดกับเสื้อยืดสีขาวคอกลม มีตัวอักษรสีน้ำเงินเข้มสกรีนอยู่กลางอก "อายุรศาสตร์ ง่ายนิดเดียว"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น