"การท้ารบ ย่อมไม่ได้ผลกับคนที่ไม่อยากรบ"
ประโยคที่ชื่นชอบจากเรื่องสั้นเรื่อง เมียน้อย หนึ่งในเรื่องสั้นของ ลูกแก้ว โชติรส ในหนังสือเรื่อง ..ความโหยหาเป็นชื่อยาเสพติด..พิมพ์ครั้งที่หนึ่งจากสำนักพิมพ์ P.S. ราคาปก 220 บาท
ลูกแก้ว โชติรส ได้เขียนเรื่องสั้นในแง่มุมที่น้อยคนจะเขียนถึง ในแง่มุมส่วนลึกของใจผู้หญิงกับมุมมองเรื่องการมีเพศสัมพันธ์ หรือที่เธอใช้ศัพท์ในเรื่องว่า "แค่เอากัน"
เธอได้บรรยายจึงความอัดอั้นของเพศสภาพสตรีที่มีความโหยหากามารมณ์ มีความรู้สึกอยากปลดปล่อย อยากร้องตะโกน แต่ด้วยฐานะของผู้หญิงทำให้ไม่สามารถปล่อยความรู้สึกนั้นออกมาได้ มีเรื่องหนึ่งที่เขียนถึงนักศึกษาสาวที่โดนคนแวดล้อมมองว่าเธอผิด เธอไม่ดี เพียงเพราะเธอไปมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว แต่ผู้ชายคนนั้นกลับลอยนวล นักศึกษาคนนั้นอัดอั้นใจ จนมีคนที่เธอรักที่สุดเข้าใจเธอ (อันนี้อุบไว้)
หากผู้ชายจะมีความสัมพันธ์แบบไม่ผูกมัด แล้วในใจของผู้หญิงเป็นอย่างไร มีความรู้สึกแบบใด ลูกแก้วได้เขียนบรรยายความรู้สึกที่พออ่านแล้วรับรู้ได้ถึง อารมณ์ที่ระเบิดออกมา ไม่ใช่ตัวลูกแก้วนะครับ แต่เป็นความไม่เท่าเทียมกันและถูกกดขี่ของผู้หญิง ว่าจริง ๆ หญิงชาย มันก็โหยหาไม่ต่างกัน แล้วใครผิดใครถูก
เรื่องสั้นหลายตอนนี้ ไม่ได้มีวัตถุประสงค์ที่จะบอกว่า ให้มีอิสระทางเพศเต็มที่ แต่จริง ๆ แล้วหากผู้ชายอ่านก็จะได้รับรู้ถึงมุมมองเรื่องความสัมพันธ์ทางเพศที่ผู้หญิงเขาขี้เกียจจะบอกคุณ หรือผู้หญิงอ่านแล้วอาจจะรู้สึกสะใจ ชอบใจ ว่านี่คือตัวเรา เรียกว่าอ่านเพื่อปรับมุมมองของแต่ละคนได้ อ่านแล้วจะได้รู้ถึงมุมมองของ "อีกฝ่าย" ที่สังคมไม่อยากจะกล่าวถึง
เรื่องสั้นที่ออกแนวเสียดสี เจ็บคัน มีออกมามากขึ้นจากนักเขียนมากความสามารถ ลีลาการใช้ภาษาไม่ได้หยาบโลน แต่กลับเลือกใช้คำและการวางประโยคที่สวยงาม ลึกซึ้ง และด้วยความที่เป็นเรื่องสั้นทำให้เราสามารถจินตนาการหรือคิดต่อได้อีกมาก
อีกหนึ่งรสชาติงานเขียนที่ "แซ่บ" ถึงใจ (ติดเรทพอสมควรนะครับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น