มาเล่าให้ฟังสนุก ๆ ว่า... หนึ่งบทความ เกิดอะไรก่อนหน้านั้น

 มาเล่าให้ฟังสนุก ๆ ว่า... หนึ่งบทความ เกิดอะไรก่อนหน้านั้น

เมื่อเคลียร์ตู้หนังสือ นอกจากเอาหนังสือไปขายทำทุน อีกอย่างที่ทำคือ โละสมุดบันทึก ปกติผมใช้สมุดบันทึก moleskine ปีละ 10-14 เล่ม เพื่อบันทึกก่อนมาเป็นบทความ วันนี้ว่าง ๆ ก็เลยมาเล่าให้ฟังหลังจากต้องโละสมุด

เมื่อมีเรื่องที่อยากจะเขียน มันแว่บเข้ามาในความคิด ไม่ว่าจะเป็นหัวข้อเดียว หรือเรื่องราวทั้งหมด ผมจะบันทึกไว้ในสมุดทันทีภายในวันนั้น ทั้งหัวเรืี่องและพล็อต โดยสมุดจะมีหน้าว่างต้นเล่มไว้ 15 หน้าเสมอครับ

หลังจากนั้นก็เริ่มค้นคว้าและทบทวน โดยจะมีหนังสือตำรา หรือวารสารต้นเรื่องที่ดีที่สุด เป็นแกนเรื่องก่อน เช่น ถ้าจะเขียนเรื่องกล้ามเนื้อหัวใจขาดเลือด ก็เปิด Braunwald วางโครงและเนื้อหา หรืออย่างเขียนเรื่อง วัคซีนโนวาแวกซ์ ก็เอาวารสารต้นฉบับที่เป็นหลักมาวางโครงเรื่องก่อน

ต้องบอกว่าหนังสือของผมส่วนมากอยู่ในรูปอีบุ๊กนะครับ เพราะพกพาง่าย ไม่เปลืองกระดาษ หรือแม้แต่วารสารต้นฉบับก็โหลดมาใส่อีบุ๊กเป็น pdf เอาไว้เลย

หลังจากที่อ่านเรื่องที่ต้องการจะเขียนแล้ว (แม้จะเป็นเรื่องที่ทำทุกวันก็อ่าน เพื่อทบทวนและตรวจสอบ)​ ก็เขียนสรุปลงในสมุดหนึ่งรอบ หรือหากเป็นข้อมูลที่ต้องอ้างอิงมาก ๆ ผมจะสรุปใส่กระดาษรีไซเคิลเผื่อขีดเขียนไอเดียก่อน

หลังจากนั้นก็ค้นเพิ่ม ในประเด็นความรู้ใหม่ ประเด็นความรู้เดิมที่ต้องการลึกขึ้น หรือส่วนประกอบเนื้อเรื่อง เช่น ประวัติ ที่มา ความรู้พื้นฐานเชิงลึก เอามาปะติดปะต่อกันให้เนื้อเรื่องสมบูรณ์ ก็เขียนเติมในสมุดอีกนั่นแหละครับ

พอค้นได้พอใจ และคิดว่าตอบคำถามตัวเองได้แล้ว เขียนบูลเล็ตหัวข้อ หรือรายละเอียดที่ตัวเองอ่านรู้เรื่องแล้ว จะอ่านรวบอีกครั้งแล้วหยุดพัก

อันนี้ทำตามวิธีของสตีเฟ่น คิงครับ ใครสนใจหาอ่านได้จากหนังสือ on writing เป็นการหยุดความคิดฟุ้งซ่าน ไม่ค้นดะจนหลุดเป้าหมาย

หลังจากนั้นสับไปอ่านเรื่องอื่นเลย เขียนเรื่องอื่นอีกสักเรื่อง หรือพัก แล้วค่อยกลับมาอ่านอีกครั้ง คราวนี้อ่านไปคิดไปว่าจะเขียนแบบไหน จะตัดส่วนไหน จะเติมอะไร หรืออธิบายตรงไหนเป็นพิเศษ

ส่วนว่ารูปแบบจะเป็นบรรยาย เป็นบทละคร เป็นนิยาย เป็นการบ่น ทำสไลด์ อันนี้ขึ้นกับอารมณ์และเวลาว่างครับ

บางทีก็นั่งหน้าคอม เขียนรวดเดียวจบ ไปจิบกาแฟ นั่งกด ๆ จิ้ม ๆ ก็จบ ส่วนเรื่องไหนเขียนยาวก็จะค่อย ๆ ทำ ค่อย ๆ ต่อไปเรื่อย ๆ แต่ส่วนมากไม่ได้กลับมาอ่านเพื่อปรับอีกแล้ว มันจะทำงานซ้ำซ้อนเกิน

ปกติจะอ่านและบันทึกทุกวัน สะสมกันไปเรื่อย ๆ เขียนเรื่องลง cloud documents เอาไว้… ชอบมาก เพราะว่าทำงานและ แก้งานได้ทุกที่ พอจะลงโพสต์ค่อยหาภาพประกอบ ภาพประกอบเลยไม่ค่อยเกี่ยวกับเนื้อหาสักเท่าไร ยกเว้นรูปสาว ๆ มีเก็บไว้เต็มฮาร์ดดิสก์

Ipad + apple pencil, galaxy + pen, เม้าส์ปากกา เคยลองมาหมดแล้ว ไม่ถนัดเลยครับ ยังชอบสมุดลายเส้น ปากกาหมึกซึม ปากกาหลายสี ดินสอสองบี กบเหลาดินสอ ปากกาเน้นข้อความ

"อายุมากก็แค่อายุแค่สูงวัย

แต่ไฟรักในหัวใจยังลุกโชน"