เปิดบันทึกการเดินทางของพยาธิปากขอ
สวัสดีครับ ผมชื่อปากขอ เช้าวันที่แสนชื้นแฉะนี้ผมจะอาศัยอยู่ในดิน คอยจับจ้องที่จะย้ายที่อยู่ไปพักอาศัยในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่บังเอิญผ่านมา จะเข้าไปในตัวได้อย่างไรน่ะหรือ มันไม่มีรถไฟความเร็วสูงเข้าไปถึงแน่ ๆ ของแบบนี้ผมต้องทำเองครับ ก็ง่าย ๆ ไชผ่านผิวหนังเข้าไปนี่แหละ เห็นเด็ก ๆ เดินเท้าเปล่าเข้ามาล่ะก็ ผมจะปรี่เข้าไปที่ซอกนิ้วแล้วมุดเข้าไปเลย
ดูรอบ ๆ สิ พรรคพวกของผมเตรียมจับจ้องจะกระดึ๊บทุกเวลา ถ้าคุณไม่สวมรองเท้านะ เสร็จแน่ แต่บางทีพวกคุณทำให้งานเราง่ายขึ้นอีก เวลาที่คุณจับหรือสัมผัสดิน อาจมีพวกเราแฝงตัวไปด้วย พวกเรายังตัวเล็ก ๆ เรียกว่า larva คุณมองไม่เห็นหรอก แล้วคุณก็ไม่ล้างมือ หยิบจับอาหารและ "พวกเรา" เข้าปากไปด้วย พวกเราทั้งที่เป็นตัวและเป็นไข่ ก็มีบัตร priority pass แบบสนามบินสุวรรณภูมิเลย
ดูรอบ ๆ สิ พรรคพวกของผมเตรียมจับจ้องจะกระดึ๊บทุกเวลา ถ้าคุณไม่สวมรองเท้านะ เสร็จแน่ แต่บางทีพวกคุณทำให้งานเราง่ายขึ้นอีก เวลาที่คุณจับหรือสัมผัสดิน อาจมีพวกเราแฝงตัวไปด้วย พวกเรายังตัวเล็ก ๆ เรียกว่า larva คุณมองไม่เห็นหรอก แล้วคุณก็ไม่ล้างมือ หยิบจับอาหารและ "พวกเรา" เข้าปากไปด้วย พวกเราทั้งที่เป็นตัวและเป็นไข่ ก็มีบัตร priority pass แบบสนามบินสุวรรณภูมิเลย
นั่น ๆ มีคนเดินเท้าเปล่ามาแล้ว หน้าตาคุ้น ๆ ใส่เสื้อกาวน์ ตาคล้ำ ๆ เหมือนเพิ่งออกเวรมา งั้นตามผมมาเลย ทะลวงล่ะนะ....
เข้ามาแล้ว ผ่านผิวหนังเข้ามาแล้ว เดี๋ยวเปิดจีพีเอสก่อนนะ นำทางไปลำไส้ ที่อยู่ที่เราชอบที่สุด แหมมันไม่ได้ง่ายเลย หนทางที่เร็วและสะดวกคือ ไปทางกระแสเลือด เอ้าไปกันเลย
เมื่อผมเข้าสู่กระแสเลือด ไอ้เจ้าเม็ดเลือดขาวอีโอสิโนฟิลมันจะชอบมารังควาน มาไล่ผมออกไป บางคนก็จะมีอีโอสิโนฟิลสูงในเลือดได้ แต่ถ้ามันไม่เจอผม ผมซ่อนเก่งนะ เจ้าอีโอสิโนฟิลก็อาจไม่มาจับ ไม่เรียกพลมา ไม่เพิ่มจำนวนก็ได้ ตอนนี้เราอยู่ในหลอดเลือดดำ อีกไม่นานเราก็จะไปที่หัวใจและปอด
ที่ปอดนี่ก็จะมีตัวดักจับพวกผมนะ บางทีจับได้ พวกผมก็ต้องต่อสู้ อาละวาด ก็มีสงครามย่อย ๆ มีปอดอักเสบ ไอ ได้บ้าง แต่ไม่ค่อยเกิดหรอกพวกผมผ่าน ตม. เก่ง จนใคร ๆ เรียกว่า "ผีน้อย" กันแล้ว นี่ผมก็รอดผ่านปอดมาได้ แต่เราคงต้องเปลี่ยนเส้นทางการเดินทางกันหน่อย จะไปทางเลือดไม่ไหวแล้ว ด่านเยอะเหลือเกิน เป้าหมายต่อไปคือ ลำไส้
เมื่อผมเข้าสู่กระแสเลือด ไอ้เจ้าเม็ดเลือดขาวอีโอสิโนฟิลมันจะชอบมารังควาน มาไล่ผมออกไป บางคนก็จะมีอีโอสิโนฟิลสูงในเลือดได้ แต่ถ้ามันไม่เจอผม ผมซ่อนเก่งนะ เจ้าอีโอสิโนฟิลก็อาจไม่มาจับ ไม่เรียกพลมา ไม่เพิ่มจำนวนก็ได้ ตอนนี้เราอยู่ในหลอดเลือดดำ อีกไม่นานเราก็จะไปที่หัวใจและปอด
ที่ปอดนี่ก็จะมีตัวดักจับพวกผมนะ บางทีจับได้ พวกผมก็ต้องต่อสู้ อาละวาด ก็มีสงครามย่อย ๆ มีปอดอักเสบ ไอ ได้บ้าง แต่ไม่ค่อยเกิดหรอกพวกผมผ่าน ตม. เก่ง จนใคร ๆ เรียกว่า "ผีน้อย" กันแล้ว นี่ผมก็รอดผ่านปอดมาได้ แต่เราคงต้องเปลี่ยนเส้นทางการเดินทางกันหน่อย จะไปทางเลือดไม่ไหวแล้ว ด่านเยอะเหลือเกิน เป้าหมายต่อไปคือ ลำไส้
หลาย ๆ คนก็งงว่าไม่ไปอยู่ที่อื่น ๆล่ะ ไปแออัดที่ลำไส้ทำไม ก็ที่นั่นมีพร้อม ที่อยู่ อาหาร และเวลาเราปั่มป๊ามเรียบร้อย เราก็สามารถแพร่พันธุ์ทางอุจจาระได้ด้วย โห..สะดวก สาธารณูปโภคครบ ดาวน์น้อย ผ่อนนาน ใครจะไม่ชอบจริงไหม พวกที่ไปอยู่ที่อื่น ๆ ส่วนมากก็โดนเรียกไปปรับทัศนคติ เอ๊ย...ถูกจับ ถูกทำลายไปหมด แต่ที่ลำไส้ พวกเรารอด
เราเปลี่ยนเส้นทาง ออกมาจากปอด เข้าสู่หลอดลม เดินทางย้อนขึ้นมาที่หลอดลมใหญ่ มันจะมีสามแยก มีป้ายบอกเลี้ยวซ้ายไปปากและจมูก เลี้ยวขวาไปหลอดอาหารและลำไส้ ผมก็ไม่รอขับเคลื่อนตัวเองลงไปทางหลอดอาหารมุ่งสู่ลำไส้กันเลย
เราเปลี่ยนเส้นทาง ออกมาจากปอด เข้าสู่หลอดลม เดินทางย้อนขึ้นมาที่หลอดลมใหญ่ มันจะมีสามแยก มีป้ายบอกเลี้ยวซ้ายไปปากและจมูก เลี้ยวขวาไปหลอดอาหารและลำไส้ ผมก็ไม่รอขับเคลื่อนตัวเองลงไปทางหลอดอาหารมุ่งสู่ลำไส้กันเลย
เวลาผ่านไป ไวเหมือนเขียนนิยาย อ่าห์...ช่างรวดเร็ว ตอนนี้เรามาถึงลำไส้แล้ว
ผมมองไปรอบ ๆ โอ...พี่น้องเราที่ผ่านเข้ามาทางปากเหลือน้อยเต็มที เพราะถูกกรดในกระเพาะทำลายซะเยอะเลย นี่ถ้าพวกมนุษย์รู้จักล้างมือและทำอาหารให้สุก สะอาด พวกเราคงอยู่ยากทีเดียว คุณอย่าไปบอกพวกมนุษย์นะ เดี๋ยวพวกเขารู้ตัว
ใบจองโรงแรมในมือของผมบอกว่า พื้นที่ในลำไส้เล็ก ลำไส้ใหญ่สามารถอยู่ได้ ปลอดภาษีที่ดินและมรดกที่ไม่ผ่านสนช.สักที ผมก็จัดการ "เกาะ" ติดกับผนังลำไส้ โดยใช้ตะขอคม ๆ รอบปากของผมนี่แหละ เกาะฉึกลึกลงไปในเยื่อบุ
ใบจองโรงแรมในมือของผมบอกว่า พื้นที่ในลำไส้เล็ก ลำไส้ใหญ่สามารถอยู่ได้ ปลอดภาษีที่ดินและมรดกที่ไม่ผ่านสนช.สักที ผมก็จัดการ "เกาะ" ติดกับผนังลำไส้ โดยใช้ตะขอคม ๆ รอบปากของผมนี่แหละ เกาะฉึกลึกลงไปในเยื่อบุ
โอ...มันสุดยอดมากเลย เกาะปุ๊บ ตรงบริเวณที่หลอดเลือดมาเลี้ยงลำไส้พอดี ครับ...พวกเราดูดเลือดเป็นอาหารครับ แต่ดูดเลือดคนนี้แล้วง่วง ๆ พิกล ท่าจะอดนอน พวกเราดูดเลือดปริมาณไม่มากก็จริง แต่ประชากรพวกเรามาก คนที่พวกเราเกาะอยู่นั้น ก็จะซีดเรื้อรัง ขาดธาตุเหล็กเพราะเสียเลือดเรื้อรัง พวกเรามาปิดทางดูดซึมอาหาร เขาก็จะประสบปัญหาขาดสารอาหารได้
เมื่อพวกผมกินอิ่มนอนหลับ อยู่สบาย ปลอดภัย ต่อไปจะทำอะไร ... ชีวิตพวกผมสั้น ไม่ต้องกังวลเรื่องอนาคตเงินออมเหมือนมนุษย์ ..แหะ ๆ ผมก็หาคู่สิครับ ไม่ได้หายากแบบมนุษย์นะ คงคานอะไรเนื่ยไม่รู้จัก เอาล่ะผมเจอแล้ว โอ้ว...ขาวหมวยสวยสะบึมส์ ขอเวลานอกสักครู่นะครับ
... อยากได้เรือสักลำจะพาคนงามที่คิดจะแต่ง ลอยล่องลำนาวาให้ปลาอิจฉา เวลาคลื่นแรง ...
เอาล่ะ เรียบร้อย ภรรยาผมพร้อมจะวางไข่แล้ว ไข่ของพวกเรามีลูก ๆ ก็จะออกมาทางอุจจาระ ถ้าไปตรวจอุจจาระก็จะพบไข่ของพวกเราได้ เมื่อออกสู่สิ่งแวดล้อม ดิน น้ำ จะใช้เวลาประมาณสามสัปดาห์เริ่มฟักตัว มองหาถิ่นที่อยู่ของเขาเองต่อไป
เฮ้ย....อะไรน่ะ !! เจ้ามนุษย์ตาคล้ำคนนี้ เขากินยามากำจัดพวกเรา พวกเราหนีเร็ว
ตลอดชีวิต พวกผมต้องระวังเจ้านี่แหละ ยาฆ่าพยาธิตัวกลม Albendazole หรือ Mebendazole บอกตามตรง แพ้ทางตลอด เหมือนแมนยูนั่นแหละที่แพ้ทางลิ้วพูนตลอดไป เจอทีไรพังยับ อายม้วนกลับบ้าน กินน้ำใบบัวบก อกช้ำตาย แค่กินครั้งเดียวพวกเราตายเรียบเลย เฮ้อ .. ชีวิตแสนสวยของผม คงต้องจบลง ณ วันนี้ หากชาติหน้ามีจริง เราคงได้พบกันอีก
อะเฮื้อ...แล้ว..ผม...จะ...ไป..รอ..คุณ..ที่...ทาง..ช้าง...เผือก นะ
จบบริบูรณ์
ปล. ชายในเสื้อกาวน์ หน้าตาง่วง ๆ เพิ่งออกเวร มีขอบตาคล้ำ เป็นบุคคลสมมติ หากไปพ้องกับนักเทคนิคการแพทย์คนใดเข้า ก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น