ลุงหมอเคยถามตัวเองบ่อย ๆ เวลาจ่ายยา
1. คนไข้เราต้องกินยาหลายเม็ดเลย ถ้ามียาเม็ดรวม ที่ทำให้กินง่ายขึ้น ปริมาณรวมของเม็ดยาลดลงจะดีกว่าไหม ถ้าราคาไม่ต่างกันมาก
2. ยาหลายตัวที่กินเช้า กลางวัน เย็น หรือบางทีก่อนนอน คนไข้เราจะลืมไหม หรือถ้าคนไข้เราเป็นผู้เฒ่าผู้แก่ คนดูแลจัดยาจะว่างมาจัดทุกเวลาไหม จะปรับให้กินง่าย โดยประสิทธิผลของการรักษาไม่เสียไปได้ไหม
3. พอเขียนยามากมาย ยาหลายตัวมากินรวมกันเวลาเดียวกัน คนไข้จะกินไหวไหมนะ แบ่งมื้อย่อยได้ไหม
4. เขียนใบสั่งยา 1ถึง 8 รายการ ยาพวกนี้มันจะมีปฏิกิริยาต่อกันไหมเนี่ย ลองถามน้องเภสัชกรดูสักหน่อย
5. ยาตัวที่กินน้อยไปก็ไม่รักษา กินเกินนิดเดียวก็เกิดพิษ คนไข้เราจะเสี่ยงไหม มีทางเลือกอื่นหรือเปล่า
6. ยาที่ไม่ใช่ยากิน เช่น ยาฉีด ยาสูด ข้อมูลมันก็ดีนะ แต่คนไข้เราจะมีทักษะการใช้ได้ดีพอไหม ลองทดสอบดูก่อน และอยู่บ้านมีคนอื่นใช้เป็นอีกสักคนก็จะดี
7. ยาชนิดนี้ ต้องติดตามการรักษาและผลการใช้ยาใกล้ชิดมาก คนไข้จะมาได้ไหมหนอ บางทีค่ารถ ค่ากิน ค่าหยุดงานมาตรวจ อาจแพงกว่าค่ายาอีก มีแผนสำรองให้เขาไหม
8. ยาพวกนี้มีผลข้างเคียงที่ต้องระวังเหมือนกัน เขาจะรู้ไหม แล้วจ่ายยาสิบตัว บอกสิบอย่าง จะจำได้ไหม งั้นจดให้ดีกว่า
9. ยาสามัญ ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ายาต้นฉบับราคาแพง ลองถามคนไข้ดีไหม ว่ากำลังทรัพย์ของเขา เหมาะกับยาแบบไหน แม้ยาตัวเดียวจะไม่แพง แต่หลายตัวรวมกันก็หลายบาทนะ
10. บางทียาเม็ดก็ไม่เหมาะกับคนไข้อีกหลายคน กินยาก กลืนลำบาก บดไม่ได้ มีตัวเลือกยาน้ำ ยาผงผสมน้ำ ยาฉีด ยาแปะอก น่าจะช่วยเขาได้
คิดในใจ แต่ถ้าใครอยากเอาความคิดไปใช้ ก็ลองมานั่งในหัวใจลุงหมอได้นะครับ ชิดในหน่อยก็มีที่ว่างอีกพอสมควร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น