คุณเคยฟังนิทานเรื่อง เทพารักษ์กับคนตัดไม้ไหม นิทานสอนเรื่องความซื่อสัตย์ จะได้รับผลตอบแทนที่ดี หึหึ... อยากฟังตำนานที่แท้จริงไหม
ย้อนกลับไปสมัยกลาง กษัตริย์อาเธอร์ อัศวินโต๊ะกลม ทั้งหมดกำลังรบกันอย่างห้าวหาญที่เกาะอังกฤษ ในขณะที่อีกซีกโลกหนึ่งที่ชนบทอันแสนสุข ชายชราหน้าหนุ่มคนหนึ่ง ทำมาหากินเป็นพ่อหมอ คอยรักษาคนไข้ วันหนึ่งเขากำลังนำยาห่อหนึ่งไปรักษาคนไข้ที่ได้รับปรึกษา คนไข้เป็นโรคโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก
จากบ้านชายชราไปที่บ้านคนไข้ มันจะต้องข้ามสะพานไม้เก่า ๆ ข้ามลำธาร เดิมทีเขาเดินชำนาญมากหลับตาเดินยังได้ แต่วันนี้ชายชราหน้าหนุ่มเกิดอยากหล่อ ด้วยความที่ข้างบ้านคนไข้เป็นร้านกาแฟ และบาริสต้าที่ชงกาแฟสวยมาก เขาจึงตัดสินใจใส่แว่นดำ แบบทอมครุยส์ในเรื่อง topgun
มองไม่เห็นทาง สะดุดหัวคะมำ ยาห่อนั้นคือ FBC ธาตุเหล็กที่ใช้รักษาผู้ป่วยโลหิตจางจากการขาดธาตุเหล็ก ที่กินแล้วอุจจาระจะออกสีดำ ๆ จำนวนร้อยกว่าเม็ด ตกน้ำ..ต๋อม ชายชรานึกในใจ อิ๊บอ๋ายแล้ว เขาชำระเงินล่วงหน้ามาแล้วด้วย ทำไงดีฟระ ยาก็มีห่อเดียว กว่าไปรษณีย์จะมาส่งอีกทีก็สัปดาห์หน้า ..แต่ทันใดนั้น เทพารักษ์ก็โผล่จากน้ำ รูปร่างงามสง่านัก ตัวเหลืองอร่าม มองคล้ายไก่ มีตาเดียวและพลอยระยับที่ขนตา
เทพารักษ์บอกว่า เจ้าทำของตกน้ำใช่ไหม เดี๋ยวข้างมให้ ข้าถูกศาลตัดสินให้ช่วยบำเพ็ญประโยชน์สาธารณะ จากคดีอมของแจก ... งมสักพักก็โผล่มาพร้อมห่อยา ทองคำ !!
ชายชราหน้าหนุ่มส่ายหน้าด้วยความระอาใจ .. ข้าทำห่อธาตุเหล็กตกน้ำ ไม่ใช่ทองคำ คนไข้ข้าขาดธาตุเหล็ก ไม่ได้เป็นโรครูมาตอยด์ที่จะฉีดสารทองคำเพื่อปรับสภาพโรค อีกอย่าง ผลจากการฉีดทองคำมันมากกว่าประโยชน์ โดยเฉพาะไตเสื่อม แล้วยาสมัยใหม่ก็ดีกว่า เขาไม่ใช้กันแล้ว .. ข้าไม่เอา ข้าอยากได้เหล็ก
เทพารักษ์บอกว่า ..เหม่ เจ้านี่ ช่างซื่อสัตย์นัก งั้นเดี๋ยวงมให้ใหม่ (นี่ได้ฟังชายชราพูดบ้างไหมฟระ)
ชายชรา : ไม่ใช่ไม่อยากได้ แต่มันไม่ตรงกับโรค !!
หายไปสักชั่วเคี้ยวหมากแหลก เทพารักษ์โผล่มาอีก พร้อมกับห่อยา เงิน (silver) !!!
ชายชราอยากจะควักปืนมายิงเสียจริง เสียแต่ปืนเขาเล็กไปนิด ยิงใครก็ไม่ติดใจ จึงบอกไปว่า
"ท่าน ข้าทำเหล็กตกน้ำ ไม่ใช่เงิน คนไข้ข้าไม่ได้เป็นแผลไฟไหม้ ที่จะใช้เงิน Silver Zinc Sulfadiazine มาทาแผล และไม่ได้เป็นหูด ที่จะใช้ silver มาจี้หูด ข้าขอเพียงเหล็กของข้า ฮ่วย"
เทพารักษ์ คิดว่า ชายชราหน้าหนุ่มคนนี้ ซื่อสัตย์ สมถะยิ่ง (สงสัยท่านจะหูตึง ๆ ) บอกว่า ขอโทษ ๆ ข้าพลาดไป คราวนี้งมใหม่ หยิบห่อยาเหล็กมาให้ เอ้านี่ ยาธาตุเหล็กของเจ้า
ชายชรา : ท่านทำช้าเสียเวลาไปเกือบสองโมง ลูกค้าของข้าอาจจะเปลี่ยนใจไปสั่งออนไลน์แทนนะเนี่ย ถ้าเสียหายไปจะทำอย่างไร
เทพารักษ์ : ถ้างั้นข้าให้ทั้งทอง ทั้งเงิน และทั้งเหล็ก ให้เจ้าทั้งหมดเลยนะ ว่าแต่เรื่องที่ข้าหูตึง งมของให้ผิด ทำเจ้าเสียเวลา เจ้าอย่าไปบอกใครเด้อ ข้าจะเสียชื่อ
ชายชราหน้าหนุ่มเดินไปอย่างหัวเสีย ปรากฏว่าโดนลูกค้าบ่น สาวบาริสต้าก็ไปกินข้าวกลางวันกับนักเทคนิคการแพทย์หนุ่มขอบตาดำ ยังความแค้นให้ชายชราหน้าหนุ่มยิ่งนัก เขาจึงเที่ยวไปป่าวประกาศว่ามีเทพารักษ์คอยแจกเงินแจกทองอยู่ที่ทำเนียบรัฐบาล เอ้ย..อยู่ที่ลำธาร !!
หลังจากนั้นก็มีชาวบ้านทั้งตำบลเอาขวานเหล็กไปแลกเอาขวานเงินขวานทอง เอานาฬิกาเหล็กเอาไปแลกเป็นนาฬิกาทอง ทำให้ท่านเทพารักษ์งานหนักมาก และต้องควักเนื้อซื้อเงินซื้อทองจนเกือบหมดตัว นึกแช่งอีตาชายชราหน้าหนุ่ม ฝากไว้ก่อนเถอะเอ็ง ..
และนี่ก็คือที่มาของ เทพารักษ์กับคนตัดไม้ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น