วันนี้ขอพื้นที่อีกครั้ง ในการรำลึกถึง international holocaust remembrance day
ทำไมจึงเป็นวันนี้ ... 27 มกราคม 1945 เป็นวันที่กองทัพสหภาพโซเวียตบุกเข้าถึงค่ายกักกันเอาชวิทช์ ที่ประเทศโปแลนด์ ทำการปลดปล่อยเขตปกครองนาซีพื้นที่นั้น และพบว่ามีเชลยที่ถูกทิ้งไว้ในค่าย ในสภาพอ่อนแรงจำนวนมาก ซากศพและการทารุณกรรมมากมาย ผู้รอดชีวิตได้รับการปลดปล่อยและบอกเล่าเรื่องราวที่เกิดในค่ายนี้ ทหารที่ควบคุมและนักโทษบางคนถูกลำเลียงไปที่ค่ายอื่น ซึ่งทรมานมากเพราะเป็นการเดินเท้าในฤดูหนาว มีนักโทษล้มตายอีกมาก เรียกว่า death march
วันเวลาผ่านไป เหล่านักโทษกลับมาที่ค่ายนี้และขอให้ทำค่ายนี้เป็นพิพิธภัณฑ์เพื่อรำลึกถึงความโหดร้ายที่มนุษย์กระทำกับมนุษย์ด้วยกัน เพื่อจะได้ไม่เกิดเหตุเศร้าแบบนี้อีก
การสังหารฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวยิวในยุโรปกว่า 6 ล้านคน โดยไม่มีการไต่สวน ไม่มีมนุษยธรรม สังหารในชั่วพริบตาเพียงเพราะเขาเหล่านั้นไม่ใช่เชื้อชาติตัวเอง
การปลูกฝังความคิดเหยียดเชื้อชาติ ความเห็นต่างทางการเมือง ความต่างทางอุดมการณ์ ทำมาต่อเนื่องยาวนานตั้งแต่สิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง กลุ่มผู้มีอำนาจปลูกฝังความคิดนี้กับทุกคน ทุกวัน ทุกรุ่น จนคนในชาติเชื่อแบบนั้น แล้วฉกฉวยโอกาสนั้น สร้างความก้าวหน้าและอำนาจให้ตัวเอง
ปัจจุบันเรามีบทเรียน “ที่เกิดซ้ำ” มากมาย ไม่ว่าการสังหารที่กัมพูชา การสังหารที่รวันดา การสังหารที่ยูโกสลาเวีย
หวังว่าการสังหารล้างเผ่าพันธุ์และการประหัตประหารกันทั้งทางทหารและความคิด จะไม่เกิดขึ้นอีก อย่างที่เหล่าบรรดาผู้รอดชีวิตจากค่ายกักกันเอาชวิทช์เมื่อ 78 ปีที่แล้วเจตนาตั้งใจจะสื่อให้โลกนี้เห็นถึงความโหดร้ายของความเห็นต่างและ...สงคราม
ผมศึกษาเรื่องการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ในหลายครั้งของประวัติศาสตร์ ศึกษาเพื่อให้รู้ว่า เราอย่าด้อยค่าคนอื่น ให้เกียรติคนอื่น อยู่ร่วมกันได้แม้ความคิดต่างกัน
ใครสนใจเริ่มศึกษา แนะนำอ่านเล่มนี้นะครับ แล้วค่อย ๆ แกะตามไปในแต่ละเหตุการณ์ เราจะเข้าใจโลก เข้าใจคนอื่น และสุดท้าย เข้าใจตัวเองมากขึ้นครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น