20 มกราคม 2562

insulinoma ฮันเซล และ เกรเทล

ฮันเซลและเกรเทล สองพี่น้องที่ชาญฉลาด กับเรื่องราวที่ไม่มีใครรู้มาตลอดพันสามร้อยปี

เป็นที่รู้กันว่าฮันเซลและเกรเทล ถูกแม่เลี้ยงออกคำสั่งให้พ่อพาไปทิ้งในป่า แต่สองพี่น้องเฉลียวฉลาดมากสามารถหาทางกลับบ้านได้ จนครั้งสุดท้ายหลงทางไปเจอแม่มดในบ้านขนม สุดท้ายก็รอดมาได้พร้อมเพชรนิลจินดา
  แต่ความจริงมัน...เอ่อ...ไม่ได้เป็นอย่างที่คุณรู้สักเท่าไร เรามาเริ่มที่สองพี่น้องไปพบบ้านขนมในป่าลึกกัน

  เกรเทล : พี่ว่าใครมาสร้างไว้ในป่าเนี่ย บ้านสร้างด้วยขนมกัมมี่แบร์ คุ้กกี้ช็อกโกแลต เวเฟอร์เป็นเสาบ้าน นั่น ๆ พี่ดูสิ ฝอยทองก็มี หลังคานี่บิงซูชัด ๆ โน่นก็ช็อกโกแลตแท่งของวิลลี่วองก้า
  ฮันเซล : ของจริงนะพี่ว่า มีรอยบิออก มีรอยกัดกินด้วย แสดงว่าไม่ได้สร้างเพื่ออยู่อาศัยอย่างเดียว เขากินมันด้วย เราก็กินได้ 

  ว่าแล้วทั้งสองพี่น้องก็กินบ้านขนมด้วยความหิวโหย และไม่ทันเห็นเงาตะคุ่ม ๆ ของคนที่ย่องมาด้านหลัง เจ้าของบ้านผู้ซึ่งกริ้วโกรธกับการขโมยขนมของสองพี่น้อง เธอใช้นาฬิกาอันเล็ก ๆ "ที่ยืมเพื่อนมา" ส่องเล็งไปที่สองพี่น้องแล้วยิง ฉีก ฉึก 
  สองพี่น้องสลบไปในทันทีที่เข็มยาสลบจากนาฬิกาพุ่งเข้าเป้าหมายที่ท้ายทอย เธอค่อย ๆ แบกสองพี่น้องเข้าไปในบ้าน กักขังไว้และมัดอย่างแน่นหนา

  สองคืนที่สองพี่น้องอยู่ในห้องขัง ได้กินแต่เศษขนมสโคน ขนมปังไส้กรอก น้ำหวานบลูเบอรี่ สิ่งที่ทั้งสองสังเกตเห็นคือเจ้าของบ้านเป็นสาวสวยสะคราญ หุ่นทรมานใจหนุ่ม ดวงตาคนกริบน่ากลัวแต่ว่ามีเสน่ห์เหลือประมาณ เกรเทลจำได้ว่าแต่ก่อนเธอเป็นนางนพมาศประจำหมู่บ้าน มีคนบอกว่าเธอกลายเป็นแม่มดและหายไปจากหมู่บ้านมาสี่ห้าปีแล้ว
  เธอสายตาไม่ค่อยดีและอารมณ์เกรี้ยวกราด ต่างจากคนที่เกรเทลเคยเห็นเมื่อหลายปีก่อน เธอจับฮันเซลมาใช้งานหนักและเกรเทลมาทำงานบ้านในครัว 

  แม่มดสุดสวย : นี่แก ขัดตู้สกปรกมากเลยนะ ฉันหงุดหงิด 
  แม่มดดึงแขนฮันเซลและเงื้อมือจะทำร้าย ฮันเซลรู้สึกว่าเธอเกรี้ยวกราดมาก มือสั่น เหงื่อออกเต็มตัว กล้ามเนื้อกระตุก แล้วตะโกนบอก : เกรเทล แกรีบเอาช็อกโกแลตมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ 

  ทุกครั้งที่แม่มดดุร้าย เกรเทลจะเอาขนมที่มีมากมายในบ้านมาให้และเธอค้นพบว่า ขนมที่มีมากมายอยู่ในบ้านนี้แหละที่เป็นเหมือนมนต์วิเศษ ให้แม่มดที่ดุร้ายเกรี้ยวกราดคลายความเดือดดาลลงได้ 

  ฮันเซล : พี่ว่าพวกเราต้องหาทางหนีออกไปนะ เรากินแต่ขนมหวานนี่สักวันเราคงอ้วนตาย เป็นโรคหลอดเลือดหัวใจตีบตันแน่ ๆ เราหาจังหวะหลังจากแม่มดดื่มช็อกโกแลตและกินคุ้กกี้ ในตอนบ่านที่เธอจะพักผ่อน เรารวมพลังกันมัดเธอแล้วชิงเอากุญแจมาไขโซ่นี่ออก
  เกรเทล : ได้เลยพี่ แม่มดเธอสายตาไม่ค่อยดี แปลกดีนะ สมัยก่อนเธอไม่เป็นแบบนี้ เธอยังให้สัมภาษณ์ตอนประกวดว่า การกินของหวานมากไปไม่ดี แต่ดูตอนนี้สิ เธอทำบ้านด้วยขนมหวานเลยนะ ออกไปได้นะพี่ หนูจะจัดหมูกะทะให้สมอยากเลย

  บ่ายวันนั้น ฮันเซลและเกรเทล ย่องเงียบไปจัดการแม่มด แน่นอนไม่ได้หวังให้ตายแต่แค่มัดไว้ไม่ให้ไล่ตามพวกเธอได้และชิงกุญแจออกมา ตอนที่ทั้งสองวิ่งออกมา ได้ยินเสียงขอร้องของแม่มดดังออกมา
  "ขอร้องล่ะ พวกเธอจะทำกับฉันแบบนี้ไม่ได้นะ ถ้าเธอมัดฉันไว้แบบนี้ ฉันจะตาย ถ้าฉันไม่ได้กินอาหาร"

 เกรเทล : พี่ ๆ เราจะทิ้งเธอไว้อย่างนั้นหรือ เธอจะตายไหมฮันเซล 
 ฮันเซล : คนเราอดอาหารได้ตั้งสองวัน ไม่น่าจะเป็นอะไรนะ เรารีบไปหาพ่อกันเถอะ

 ตัดฉากมาที่บ้าน ชายหนุ่มที่เป็นพ่อของเด็กทั้งสองดีใจมาก แม่เลี้ยงใจร้ายของเธอหนีไปอยู่กับผัวใหม่ที่ฐานะร่ำรวย เขาเฝ้ารอการกลับมาของลูกทั้งสองคน ฮันเซลและเกรเทลเล่าเรื่องราวทั้งหมดรวมถึงแม่มดใจร้ายที่พวกเขาคิดว่าเป็นอดีตนางนพมาศอีกด้วย

  เกรเทล : ไม่น่าเชื่อเลยนะคะพ่อ ว่าคนสวย ๆ แบบนั้นจะกลายเป็นแม่มด
  ฮันเซล : ใช่ครับพ่อ ถ้าไม่เจอด้วยตัวเองจะไม่เชื่อเลย ทั้งบ้านขนม ทั้งแม่มด ทั้งมนต์วิเศษจากขนม
  พ่อ : พ่อก็ว่ามันแปลก ๆ นะ แต่ช่างมันเถอะ เดี๋ยวพ่อจะทำอาหารชั้นเลิศให้กินเลย

  คืนนั้นพ่อของฮันเซลและเกรเทลเขียนจดหมายเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับเพื่อนสนิทของเขาฟัง เพราะรู้สึกแปลกประหลาดกับเรื่องนี้มาก  นำจดหมายใส่ปลอกติดขานกพิราบ 5G พรึ่บ !!! นกหายไปในพริบตา และ พรึ่บ...นกกลับมาทันที โห...นกห้าจีมันเร็วแบบนี้นั่นเอง เขาถึงเรียก นกไฟความเร็วสูง

  ในข้อความที่ตอบกลับมา  เพื่อนสนิทของเขาบอกว่า จากสิ่งที่นายเล่าให้ฟัง ฉันคิดว่าที่แม่มดต้องทำบ้านขนม ไม่ใช่เพื่อล่อเด็ก ๆ แต่เพื่อเอาไว้กินได้ตลอดเวลาตอนที่เธอหิวมาก  คนแบบไหนกันที่จะต้องสร้างบ้านทำด้วยขนมหวาน ก็น่าจะเป็นคนที่ต้องการน้ำตาลตลอดเวลา
  นิสัยเดิมของแม่มดคนนี้ แต่ก่อนดูแลรักษาตัวเองและยังแนะนำให้เด็ก ๆ เลี่ยงอาหารหวานอีกด้วย ก็ไม่น่าจะเป็นคนชอบอาหารหวานแต่ต้น แต่น่าจะเป็นเพราะเกิดโรคบางอย่างทำให้ต้องการน้ำตาลบ่อย และที่ลูกนายบอกว่า แม่มดโมโหหงุดหงิด มือสั่น เหงื่อแตกมากมาย แต่ว่าว่ากินขนมหวานแล้วก็หาย น่าจะเป็นอาการมือสั่น ใจสั่น หงุดหงิดเพราะน้ำตาลต่ำมาก พอกินน้ำตาลแล้วก็หาย !! 

  มันมีโรคที่ร่างกายมีการหลั่งอินซูลินออกมาแบบควบคุมไม่ได้เรียกว่า insulinoma ทำให้ร่างกายมีอาการน้ำตาลต่ำบ่อย ๆ และพอเป็นนาน ๆ พฤติกรรมจะเปลี่ยนแปลง บางคนชักเกร็ง บางคนการมองเห็นบกพร่อง ก็เข้าได้กับแม่มดอดีตนางนพมาศคนนี้ทุกอย่าง ฉันว่าเพราะเธอเป็นโรค พฤติกรรมจึงเปลี่ยนไม่ใช่ว่าเป็นแม่มดอะไรหรอก
  เรื่องการจัดการแม่มดแสนเซ็กซี่ เดี๋ยวฉันจะไปพิสูจน์เธอเอง ป่านนี้น่าจะเจาะเลือดพิสูจน์ได้แล้ว เพราะลูกนายมัดเธอไว้สักระยะนึงแล้ว น้ำตาลคงจะต่ำมาก ปกติน้ำตาลต่ำมากนี่ ฮอร์โมนอินซูลินจะไม่สูง ออกไปทางต่ำ ๆ ด้วย แต่ถ้าไปเจาะเลือดเธอจะพบน้ำตาลต่ำและฮอร์โมนอินซูลินจะยังสูงอยู่

  ขออย่าให้ใครมารบกวนเวลาที่ฉันรักษาเธอในกระท่อมขนมตามลำพังสองต่อสอง นายไปปล่อยข่าวก็ได้ว่าลูกนายจับแม่มดเผาใส่เตาไฟ อะไรประมาณเนี้ย ชาวบ้านจะได้ไม่สงสัย เมื่อฉันเคลม เอ้ย รักษาเธอด้วยการผ่าตัดเพื่อเอาก้อนที่ตับอ่อนออกแล้ว ฉันคงจะ...

  ฟิ้ววว ลมพัดกระดาษในมือ ปลิวไปเข้าเตาผิงพอดี เป็นการทำลายหลักฐานสมบูรณ์แบบ 

  วันรุ่งขึ้น พ่อของเด็ก ฮันเซลและเกรเทล ก็ได้ตั้งโต๊ะแถลงข่าวเชิญสื่อมวลชนทุกสำนักมาเข้าร่วม เรื่องราวของฮันเซล เกรเทล แม่มดและบ้านขนม ก็ออกมาเป็นอย่างที่พวกท่านได้รับรู้มาก่อนหน้านี้

  ส่วนเรื่องราวในกระท่อมขนมปลายนา แม่มดที่แสนเซ็กซี่และหนุ่มปริศนาที่เข้าไปช่วยในคืนนั้น ขอให้ท่านได้จินตนาการกันต่อไป อ้อ...แต่มีเรื่องเล่าอีกนิด ชาวบ้านเขาว่ากันว่า คืนนั้นมีชายหนุ่มหน้าตาคมสัน ยิ้มทรงเสน่ห์ ใส่เสื้อคลุมยาวสีดำ เดินเข้าไปในป่าแล้วหายไปตลอดกาล มีประกาศปิดตามหาคนหายอยู่ทั่วไป เป็นภาพชายหนุ่มคนนั้น ที่ใส่เสื้อคลุม ภายในเสื้อคลุมมีเสื้อยืดคอกลมสีขาว ที่หน้าอกมีลายสกรีนสีน้ำเงินเข้มเป็นข้อความ "อายุรศาสตร์ ง่ายนิดเดียว"

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม