ลุงหมอกับสาวงาม ที่กระท่อมน้อยบนหาดทราย
เมื่อได้เจอหน้าอีกหน ลุงหมอก็รู้สึกกระชุ่มกระชวย ซาบซ่านทรวงในยิ่งนัก สั่งกาแฟดำร้อนหนึ่งแก้ว
“ดูแลตัวเองดีจังเลยนะหนู หุ่นบางเพรียวยิ่งกว่าตอนเจอกันครั้งก่อนอีกนะ” ลุงหมอเริ่มขายขนมจีบด้วยประโยคที่คิดว่าสาวเจ้าจะชอบที่สุด
“แหม ป๋า หนูก็ทำงานหนักค่ะ ไม่ได้ไดเอตหรอกค่ะ ธรรมชาติ” บาริสต้าสาวยักคิ้วให้ ลุงหมอนึกในใจ ทางโล่งแล้วกรู
“ป๋าน่าจะเป็นลูกค้ารายสุดท้ายแล้วสินะ ฟ้ามืดมาแล้ว งั้นเดี๋ยวป๋ารอหนูปิดร้านนะ จะพาไปกินตือฮวนเจ้าอร่อยนะจ๊ะ” ลุงหมอรุกต่อ
“อุ๊ย ป๋ามาจีบหนูเหรอคะ หนูกินเก่งน้า เลี้ยงไหวเหรอค้าาา” พร้อมส่งสายตา
ตอนนี้ลุงหมอตายไปครึ่งตัวแล้ว หูอื้อ ตาพร่ามัว หายใจฟืดฟาด แต่ทันใดนั้น เสียงฟ้าร้องดังสนั่น ..เปรี้ยง
บาริสต้าร้องว้าย พร้อมกับสายฝนที่เทกระหน่ำลงมาทันทีทันใด ตกหนักเม็ดหนาแบบมองไม่เห็นข้างหน้า ลุงหมอผู้ซึ่งมีสติเสมอ จึงตัดสินใจดันตัวบาริสต้าเข้าไปในร้าน ปิดประตูหน้าต่าง กันฝนสาด
“เข้ามาข้างในดีกว่า ฝนหนัก เดี๋ยวเปียกแล้วจะไม่สบาย” ลุงหมอเอ่ยบอกบาริสต้า ที่ส่งตาหวานอยู่ข้าง ๆ
พรึ่บ..อ้าว ไฟดับซะงั้น และไม่รู้ว่าบาริสต้าเขาจุดเทียนไว้ตั้งแต่เมื่อไร ในกระท่อมจึงมีแต่หญิงสาวสุดสวย ชายชราที่หายใจฟืดฟาด แสงเทียน และฝนที่กระหน่ำอยู่ด้านนอก
ฟ้าเป็นใจ
ลุงหมอขยับตัวเข้าไปชิดสนิทกับตัวบาริสต้า คือ กระท่อมมันแคบน่ะครับ แถมอยู่ชิดกำแพงก็กลัวเปียก รู้สึกได้ถึงสาวสวยที่เนื้อตัวสั่นเทา …ซึ่งในใจสาวสวยก็กรี๊ดในใจ ได้แล้วเว้ย วันนี้ได้แน่
ลุงหมอรวบรวมความกล้า คว้ามือบาริสต้าสาวมากุมไว้ รู้สึกได้เลยว่าเหงื่อของเธอซึม …ในใจบาริสต้าคิด จับมือแล้ว ต้องหลบตาสักหน่อย เดี๋ยวเขาหาว่าเราอ่อย
มือของลุงหมอเริ่มอยู่ไม่สุข ฉายา octolimb ไม่ได้มาเพราะโชคช่วย
มือลุงหมอลูบไล้ที่ต้นคอของหญิงสาว สัมผัสได้ถึงชีพจรที่เต้นเร็วราวกับเลขไมล์ของโดมินิก ทอเร็ตโต ตึ่ก ๆ ๆ ๆ
ใบหน้าลุงหมอเคลื่อนเข้ามาใกล้ใบหน้าบาริสต้าสาว ทีละน้อย ใกล้เข้า ใกล้เข้า…ในใจบาริสต้าคิด ต้องทำไงวะ อ้อ อ้อ หลับตาพริ้ม จือปาก โอเค
ริมฝีปากลุงหมอเคลื่อนชนใบหูสาวสวย ลมหายใจร้อนแรง ฟืดฟาด ฟืดฟาด กระซิบเบา ๆ
“ผมว่าคุณควรไปตรวจหาการทำงานของไทรอยด์นะครับ” พร้อมกับไฟที่ติดพรึ่บ ฝนที่หยุดตกดื้อ ๆ ซะงั้น เมฆฝนหายเกลี้ยง พร้อมกับความเหวอเฉียบพลันของบาริสต้าสาว ที่เคยครองตำแหน่ง บาริสต้าเซ็กซี่สุดในประเทศ
ลุงหมอเดินไปหยิบกระดาษออเดอร์ เขียนการส่งตรวจ free T3, free T4, TSH, EKG แล้วส่งให้บาริสต้า
“หนูน้ำหนักตัวลดลง โดยกินเท่าเดิมถึงมากขึ้น มีอาการมือสั่น ผิวเปียกชื้น โดยเฉพาะจุดฝ่ามือ เมื่อสักครู่ผมตรวจร่างกายโดยการจับชีพจร พบว่าชีพจรเต้นเร็วมาก แต่จังหวะและความแรงสม่ำเสมอ เป็นอาการและอาการแสดงที่บ่งชี้ฮอร์โมนไทรอยด์เกินปกติ
และแอบคลำต่อมไทรอยด์ที่คอ พบว่าโตขึ้นทั่ว ๆ สม่ำเสมอ แบบนี้สงสัยไทรอยด์เป็นพิษ ควรไปตรวจเลือดนะครับ” ลุงหมอใบหน้าสงบนิ่ง หายใจปกติ พูดเสียงราบเรียบ
คือพอเจออาการและอาการแสดงทางคลินิก ลุงหมอแกจะแปลงร่างมาเป็นร่างนี้เสมอครับ เหมือนเห็นพระจันทร์เต็มดวงนั่นแหละ
“ผมโน้ตให้แล้ว ไปตรวจต่อนะครับ โรคนี้หายได้ ผมเป็นห่วงนะครับ” แล้วเดินออกไปเหมือนไม่เกิดอะไรขึ้น
บาริสต้าของเราได้สติจากความเหวอ เข้าใจแล้วว่า ทำไมมันถึงโสดมาจนป่านนี้ วันก่อนเอาไม้เกาหลังมาเกาเล่นในร้าน เฮ้อ..
แต่ยังก่อน บาริสต้าของเราตะโกนเรียกด้วยเสียงน่ารัก “ป๋าขาาาา ป๋า”
ลุงหมอได้สติ เฮ้ย นี่กรูมาเผด็จศึกนี่นา เมื่อกี้เผลอตัวอีกแล้ว นี่ท่าทางหนูบาริสต้าคงให้โอกาส ถึงหันกลับไป “ว่าไงจ๊ะ หนู”
…
…
…
ป๋าลืมจ่ายตังค์ค่ากาแฟค่าาา
จบบริบูรณ์
