นิยายเรื่องสั้น ตอนจบ เรื่อง..ไกลปืนเที่ยง
ที่ตลาดประจำอำเภอ ในช่วงเวลายามเย็นที่มีพ่อค้าแม่ขายมาตั้งร้านมากมาย เศรษฐกิจและธุรกิจการค้าหลักของจังหวัดเขตแดนแห่งนี้คือของป่าและสินค้าจากประเทศเพื่อนบ้าน การควบคุมสินค้าไม่ได้เข้มงวดมากนัก เพราะประชาชนต่างต้องถ้อยทีถ้อยอาศัยกัน คุณป้าชูใจขายขนมจนหมด เก็บแผงและเดินไปซื้ออาหารสดเตรียมไว้ใส่บาตรพรุ่งนี้เช้า และอาหารเย็นวันนี้ โดยถือกระดาษจดรายการมาด้วยและไม่ลืมว่าจะจัดอาหารไม่เค็ม อย่างที่คุณหมอสอน และก็ไปพบคุณลุงสมคิด ตั้งแผงซ่อมรองเท้ากำลังซ่อมรองเท้าให้ชายหนุ่มวัยสามสิบปลายๆ หน้าตาสะอาดสะอ้าน สวมแว่นตาขอบเงินเข้ากับรูปหน้า คุณป้าก็เดินเข้าไปคุยกับคุณลุงสมคิด
คุณชูใจ.."สวัสดีค่ะ คุณสมคิด ตั้งแต่เจอกันที่รพ. วันนั้น ไม่ได้เจอกันอีกเลย ขาที่เจ็บหายแล้วหรือคะ" คุณลุงสมคิดเงยหน้าขึ้นมา และทำหน้าฉงนใจ "สวัสดีคุณชูใจ ไม่ได้เจอกันเสียนาน แต่เอ..ฉันก็ไม่ได้ไปโรงพยาบาลนะ ขาก็ไม่ได้เจ็บด้วย ท่าคุณชูใจจะจำผิดคนเสียแล้วล่ะ" คุณป้าชูใจก็ฉงนใจเช่นกัน หรือว่าเราคงจำผิดจริงๆ แต่ช่างมันเถอะ
...คุณชูใจ รู้จักคุณทวีป เกษตรอำเภอคนใหม่หรือยัง นี่ไงหนุ่มไฟแรง พูดเก่งด้วย นี่คุณทวีปก็เพิ่งบอกให้ฉันไปโรงพยาบาล เพื่อติดตามเรื่องตับแข็ง ฉันขาดนัดมาหลายเดือน..คุณลุงสมคิดพูดอายๆ "สวัสดีค่ะ คุณทวีป ดิฉันชื่อชูใจ ขายขนมไทยอยู่ตรงแผงหัวมุมค่ะ"
สวัสดีครับ ผมมาตรวจพื้นที่ พอดีรองเท้าขาดเลยแวะซ่อม คุณลุงสมคิดเล่าให้ฟังเรื่องคุณลุงใช้ ว่านสารพัดพิษ มาดองเหล้าดื่มแก้ตับแข็ง ตามสูตรประเทศฝั่งโน้นเขา เลยเตือนคุณลุงเรื่องสรรพคุณของว่านสารพัดพิษ ว่าไม่มีประโยชน์ในทางเลิกเหล้า แถมเอาไปดองเหล้า จะเลิกเหล้าได้อย่างไร..คุณทวีปสาธยาย
คุณป้าชูใจกล่าวเสริมว่า "แต่คุณทวีป บ้านเราไกลปืนเที่ยงแบบนี้ ไม่มีใครมาให้ความเข้าใจหรอกค่ะ สมุนไพรก็หาง่าย ไม่รู้สรรพคุณจริงๆเป็นอย่างไร กินแล้วมีเรี่ยวแรงทำงานก็ใช้ได้แล้ว" คุณลุงสมคิดเสริมว่า "ใช่ครับ โฆษณาทุกวัน จัดการแสดงมาให้ดู พูดจนพวกเราเคลิ้มตาม ไม่มีเจ้าหน้าที่มาห้าม เราก็คิดว่าไม่ผิดและใช้ได้"
คุณทวีปตอบกลับมาว่า "ทางการคงไม่สามารถเข้าถึงทุกจุดนะครับ ผมเองยังเข้าไปดูไร่นาได้ไม่ครบเลย เราเองก็ต้องพิจารณาข้อเท็จจริงด้วยครับ ข้อมูลข่าวสารปัจจุบันมีมากเหลือเกิน มีทั้งหลอกลวง พูดจริงบางส่วน พลอยทำให้ข้อมูลดีๆ คนไม่เชื่อไปด้วย"
คุณป้าชูใจกล่าวเสริมว่า "แต่คุณทวีป บ้านเราไกลปืนเที่ยงแบบนี้ ไม่มีใครมาให้ความเข้าใจหรอกค่ะ สมุนไพรก็หาง่าย ไม่รู้สรรพคุณจริงๆเป็นอย่างไร กินแล้วมีเรี่ยวแรงทำงานก็ใช้ได้แล้ว" คุณลุงสมคิดเสริมว่า "ใช่ครับ โฆษณาทุกวัน จัดการแสดงมาให้ดู พูดจนพวกเราเคลิ้มตาม ไม่มีเจ้าหน้าที่มาห้าม เราก็คิดว่าไม่ผิดและใช้ได้"
คุณทวีปตอบกลับมาว่า "ทางการคงไม่สามารถเข้าถึงทุกจุดนะครับ ผมเองยังเข้าไปดูไร่นาได้ไม่ครบเลย เราเองก็ต้องพิจารณาข้อเท็จจริงด้วยครับ ข้อมูลข่าวสารปัจจุบันมีมากเหลือเกิน มีทั้งหลอกลวง พูดจริงบางส่วน พลอยทำให้ข้อมูลดีๆ คนไม่เชื่อไปด้วย"
คุณทวีปเสริม "ทางอำเภอเราจะจัด คืนความสุขให้ประชาชน ทุกเย็นวันศุกร์ เพื่อมาให้ความรู้ที่ถูกต้องกับประชาชนครับ ต่อไปเราจะได้มีข้อมูลที่ถูกต้องเพื่อสุขภาพที่ดี หรือถ้าคุณลุงสมคิดและคุณป้าชูใจ สงสัยข้องใจ ผมว่าไปปรึกษาแพทย์ที่รพ.เราก็ได้ครับ มีหมออายุรกรรมย้ายมาใหม่ เห็นว่าทำแฟนเพจชื่อดังด้วยนะ"
คุณลุงสมคิดบอกว่า "แหม..ให้คุณทวีปดูเหล้าสมุนไพรขวดน้อยขวดเดียว กลายเป็นหัวข้อสนทนาทางการไปเลย...เอาล่ะ รองเท้าเสร็จแล้วครับ"
ขอบคุณครับ ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ เย็นมากแล้ว สวัสดีครับคุณลุงและคุณป้า ... คุณป้าชูใจก็บอกว่า "ฉันก็จะกลับเหมือนกัน รีบไปทำกับข้าว สวัสดีจ้ะ"
คุณลุงสมคิดบอกว่า "แหม..ให้คุณทวีปดูเหล้าสมุนไพรขวดน้อยขวดเดียว กลายเป็นหัวข้อสนทนาทางการไปเลย...เอาล่ะ รองเท้าเสร็จแล้วครับ"
ขอบคุณครับ ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ เย็นมากแล้ว สวัสดีครับคุณลุงและคุณป้า ... คุณป้าชูใจก็บอกว่า "ฉันก็จะกลับเหมือนกัน รีบไปทำกับข้าว สวัสดีจ้ะ"
หนึ่งทุ่ม...
...
......คุณลุงสมคิดเก็บร้านเรียบร้อย กำลังเดินไปที่ท้ายตลาดตรงที่จอดรถ ก็เห็นคุณทวีปยืนอยู่ที่หน้ารถนิสสันมาร์ชคันเก่าๆ ก็ทักว่า "คุณทวีป มาทำอะไรตรงนี้ครับ " ...รถผมเสียครับ ช่างเขามาดูแล้ว ขี่จักรยานกลับไปเอาอะไหล่อยู่ครับ..คุณทวีปตอบ
..
ถ้าอย่างนั้นผมขอกลับก่อนนะครับ พูดจบคุณลุงสมคิดก็ขึ้นรถขับออกไป ยิ้มให้คุณทวีป สังเกตว่า เอ..ทำไมคุณทวีปแกไม่ใส่แว่นแล้วล่ะ หรือใส่เฉพาะตอนทำงาน ขับไปก็พบช่างเครื่องรีบปั่นจักรยานสวนกลับไป
คุณลุงสมคิด คิดในใจ ใช้นิสสันมาร์ชคันนี้มาตั้งนานไม่เคยเกเรเลย..
..
..
..แล้วลุงสมคิดก็ถอดวิก ดึงหน้ากาก เผยให้เห็นใต้หน้ากากที่เป็นชายหนุ่มรูปหล่อ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ที่อกเสื้อยืดที่ใส่ มีลายสกรีนว่า "อายุรศาสตร์ ง่ายนิดเดียว"..
...
......คุณลุงสมคิดเก็บร้านเรียบร้อย กำลังเดินไปที่ท้ายตลาดตรงที่จอดรถ ก็เห็นคุณทวีปยืนอยู่ที่หน้ารถนิสสันมาร์ชคันเก่าๆ ก็ทักว่า "คุณทวีป มาทำอะไรตรงนี้ครับ " ...รถผมเสียครับ ช่างเขามาดูแล้ว ขี่จักรยานกลับไปเอาอะไหล่อยู่ครับ..คุณทวีปตอบ
..
ถ้าอย่างนั้นผมขอกลับก่อนนะครับ พูดจบคุณลุงสมคิดก็ขึ้นรถขับออกไป ยิ้มให้คุณทวีป สังเกตว่า เอ..ทำไมคุณทวีปแกไม่ใส่แว่นแล้วล่ะ หรือใส่เฉพาะตอนทำงาน ขับไปก็พบช่างเครื่องรีบปั่นจักรยานสวนกลับไป
คุณลุงสมคิด คิดในใจ ใช้นิสสันมาร์ชคันนี้มาตั้งนานไม่เคยเกเรเลย..
..
..
..แล้วลุงสมคิดก็ถอดวิก ดึงหน้ากาก เผยให้เห็นใต้หน้ากากที่เป็นชายหนุ่มรูปหล่อ รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ที่อกเสื้อยืดที่ใส่ มีลายสกรีนว่า "อายุรศาสตร์ ง่ายนิดเดียว"..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น