29 มกราคม 2566

ออกกำลังกาย ยากง่าย อยู่ที่ใจ

 ออกกำลังกาย ยากง่าย อยู่ที่ใจ

ผมออกกำลังกายมาตั้งแต่ชั้นประถม !!
เริ่มด้วยการเล่นกีฬาครับ โชคดีที่โรงเรียนไม่ได้เข้มงวดเรื่องสถานที่และอุปกรณ์เล่นกีฬา ทำให้เราใช้ทรัพยากรได้มาตลอด หลังจากนั้นก็ติดนิสัยชอบเล่นกีฬา แต่ไม่ได้เล่นเป็นงานเป็นการนะครับ เล่นเอาสนุก ว่ายน้ำ กรีฑา ฟุตบอล วอลเล่ย์บอล ตะกร้อ ชกมวย สเก็ตบอร์ด ยุคนั้นยังเด็ก พลังกล้ามเนื้อไม่สิ้นสุด ใส่เต็มทุกวัน
พอมาเรียนแพทย์ ชีวิตเปลี่ยนมากครับยิ่งในช่วงพรีคลินิก เรียนเยอะ เลิกค่ำ บ้านไกล แทบไม่ได้ออกกำลังกายเลย แถมกินเยอะมาก เป็นอาหารจานด่วนและขนมปัง ทำให้ตอนนั้นอ้วนขึ้นและไม่รู้ตัว จนประธานรุ่นมาทักว่าดูอ้วนนะ จึงเริ่มลดน้ำหนัก กินน้อยลง กินที่จำเป็น น้ำหนักจึงเริ่มลด เมื่อผ่านมาถึงชั้นคลินิกเปลี่ยนมาอยู่หอพัก จัดการเวลาได้ดี คราวนี้พอมีเวลาว่างเมื่อไร ลงไปเล่นฟุตบอลและว่ายน้ำ หรือถ้าเวลาไม่มากพอ เช่น มีเวลาก่อนขึ้นเวรสักสองชั่วโมง ก็จะไปวิ่งครับ วิ่งรอบโรงยิม วิ่งบนดาดฟ้า และออกกายบริหารมือเปล่า จนน้ำหนักลดลงมาก ไม่เหนื่อยง่าย
หลังจากนั้นก็เริ่มขยับหาอุปกรณ์เสริมกล้ามเนื้อ ดัมเบล บาร์เบล ก็เรียกว่าพอมีกล้ามบ้าง หาหนังสืออ่านวิธีการออกกำลังกายแบบง่าย ๆ ตามสถานการณ์และเวลาเอื้ออำนวย
ครั้นพอเรียนจบมา ตั้งใจจะออกกำลังกายทุกวันและทุกครั้งที่มีเวลาว่าง ไปอยู่ต่างอำเภอก็หาวิ่งรอบสนามโรงเรียน วิ่งรอบสระว่ายน้ำชุมชน หรือบางทีไม่มีสนามก็วิ่งทางยาว ๆ สักร้อยสองร้อยเมตร ไปกลับหลาย ๆ รอบ ต่อด้วยออกกำลังกายมือเปล่า โหนบาร์ที่มี โหนต้นไม้ ควอท แพลงกิ้ง ซิตอัพ วิดพิ้น
พออายุมากขึ้น และเวลาลดลงเรื่อย ๆ ผมทำทุกอย่างเลย เดินขึ้นบันไดเวลาไปราวด์ เดินไปซื้อของหน้าหมู่บ้าน ขี่จักรยานไปตลาด แม้จะไม่ได้เป็นการออกกำลังกายแต่เป็นการเพิ่มการออกแรง (physical activity) ดีกว่าอยู่เฉย ๆ นะ
เจอเพื่อนฝูงนัดไปตีแบด ตีปิงปอง ก็ไปบ้างครับ เวลาไปประชุมวิชาการหรือไปบรรยาย ก็จะเลือกโรงแรมที่มีห้องออกกำลังกาย สนาม ออกกำลังกายทั้งเช้าและเย็น ผมอยากจะบอกว่าบทความหลายบทก็เขียนบนอานจักรยานนะครับ หรือถ้าไม่มีก็ออกกำลังกายมือเปล่าในห้องพักโรงแรม 15-20 นาที ก่อนอาบน้ำ ท่าที่ใช้บ่อย ๆ เราจำได้เองครับ เปิดพอดแคสต์ตอนนึงครบก็ออกกำลังกายเสร็จพอดี
ผมเป็นคนชอบออกกำลังกายที่โล่ง โดยเฉพาะวิ่งไปฟังพ็อดแคสต์ไป ฟังเปเปอร์ใหม่ทางนี้แหละครับ ยุคโควิดก็ต้องปรับตัว ออกไปไหนลำบาก ผมใช้เกมนินเทนโดสวิตช์มาใช้ออกกำลังกายครับ ringfit adventure เล่นจนกล้ามขึ้น ซิกส์แพ็คขึ้น เล่น fitness boxing มาตลอด หลัง ๆ นี้ชอบมากเพราะหากมืดเร็ว หรือทำงานเลิกค่ำ การไปวิ่งนอกบ้านไม่ปลอดภัย ก็เลือกเล่น ริงฟิต, ฟิตเนสบ็อกซิ่ง, just dance ก็ใช้ได้เลย
ปีหนึ่งผมกล้าพูดว่า ออกกำลังกายไม่ต่ำกว่า 350 วันต่อปี และทำต่อเนื่องกันมานานมากกว่า 30 ปี โดยที่ไม่ได้สิ้นเปลืองค่าใช้จ่าย ไม่ต้องหาอุปกรณ์หรูหรา และยังรักที่จะทำต่อเนื่อง
ผมคิดว่าเราสามารถออกกำลังกายได้ทุกที่ ทุกเวลา และสามารถหาเวลาออกกำลังกายหรือเพิ่มการออกแรงได้ตลอด ขึ้นกับเราคิดจะทำไหม และกล้าพอที่ลุกมาทำหรือเปล่า
ไม่มีเวลา ไม่มีสถานที่ เหนื่อยงาน ไม่พร้อม ไม่มีอุปกรณ์ …. บอกตามตรง ไม่ใช่อุปสรรคเลย อย่าให้สิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นมาเกาะกินจิตใจและนิสัยของเราครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่ได้รับความนิยม