เรื่องราวระทึกระหว่างทาง : อุบัติเหตุรถจักรยานยนต์ต่อหน้า
ผมมีอุปกรณ์การปฐมพยาบาลฉุกเฉินชุดเล็กไว้ใต้เบาะรถจักรยานยนต์เสมอ ครั้งหนึ่งใช้กับตัวเองที่ประสบอุบัติเหตุเมื่อห้าปีก่อน ครั้งนี้ได้ใช้อีกครา กับผู้อื่น
ในจุดทางร่วมทางแยกมักมีอุบัติเหตุโดยเฉพาะรถจักรยานยนต์ จุดที่เกิดเหตุนี้คือจุดร่วมระหว่างทางลงสะพานกลับรถและทางตรงคู่ขนาน ลักษณะอุบัติเหตุที่พบบ่อยคือรถทางขนานจะออกทางหลัก รถลงสะพานก็จะเลี้ยวเข้าซ้าย จุดนี้เกิดอุบัติเหตุบ่อย ผมเองชะลอรถทุกครั้ง
แต่รถจักรยานยนต์พ่วงข้างขายก๋วยเตี๋ยวและรถจักรยานยนต์ซ้อนสอง ที่อยู่ข้างหน้าไม่ทำอย่างนั้น สองคันเบียดชนกัน รถจักรยานยนต์ซ้อนสองเสียหลักแต่พอประคองไม่ให้ล้มได้ ส่วนรถพ่วงประคองตัวเองไม่ไหว และล้มตะแคงจนรถหงาย คนขับและคนซ้อนกลิ้งบนพื้นถนน
ยานพาหนะที่ใกล้ที่สุดและตามเขามาคือ ผมเอง !!
สิ่งที่คิดตอนนั้นคือ ปลอดภัยพอจะไปช่วยไหม ผมมองซ้ายขวาหน้าหลังจนครบ ไม่มีรถตามมาเลย ผมจอดรถชิดซ้าย เปิดเบาะ หยิบชุดถุงมือ หน้ากาก น้ำสะอาด ผ้าก๊อสชุดเล็กและเบต้าดีนที่บรรจุเรียบร้อยแล้ววิ่งไปหา
สิ่งที่เห็นตรงหน้าคือ สุภาพสตรีแม่ค้าก๋วยเตี๋ยวพยายามถัดตัวมาบนเกาะกลาง แสดงว่าบาดเจ็บไม่สาหัสนัก สุภาพบุรุษคนขับรถก๋วยเตี๋ยวพยายามดันรถให้ปกติ อีกสักพักคนขับมอไซค์ซ้อนสอง เข้ามาช่วยแม่ค้า ส่วนน้องสาวสองคนที่ซ้อนท้ายยังตะลึงและสับสนกับเหตุการณ์อยู่ริมทาง
ไม่มีบาดเจ็บสาหัส เลือดไม่ออก ไม่ต้องกู้ชีพ ขั้นต่อไปพยายามพาไปในที่ปลอดภัย
ผมแนะนำตัวกับกลุ่มคนตรงนั้นว่าผมเป็นหมอ กำลังจะช่วย ทุกคนพยักหน้า บอกให้คนขับรถมอไซค์ซ้อนสองไปช่วยโบกรถว่าเกิดอุบัติเหตุเพื่อป้องกันอุบัติเหตุซ้ำ แล้วก็ปราดเข้าไปหาคนที่เจ็บหนักที่สุดคือแม่ค้า
จังหวะที่ผมเข้าไปหา คุณพ่อค้าตั้งรถเสร็จก็เข้ามาหาแฟนเขาทันที ผมแนะนำตัวอีกครั้งว่าผมเป็นหมอนะ ใจเย็น ๆ กำลังจะช่วย
วินาทีแรก..ผมสังเกตแผลเลือดออกและการหายใจ พบมีแผลถลอกและฉีกขาดประมาณสามถึงสี่เซนติเมตรที่เท้าขวาของแม่ค้า การหายใจปกติ รู้ตัวดี ผมถามว่าเจ็บตรงไหน เธอว่าเจ็บสะโพกมากเพราะก้นกระแทก และเจ็บแผลที่ขา …เอาล่ะ รู้ตัวดี หายใจดี ไม่น่ามีกระดูกคอบาดเจ็บ ไม่น่ามีทรวงอกบาดเจ็บ ..ปลอดภัยพอจะเคลื่อนย้าย
ผมกับแฟนคุณแม่ค้า ช่วยกันประคองโดยให้คุณแม่ค้าใช้แขนโอบคอแล้วใช้ตัวเราพยุง ผมมองดูรถ พบว่ารถทุกคันจอด และเปิดไฟฉุกเฉิน รอให้เราข้ามไป คนขับมอไซค์ซ้อนสองกำลังโบกรถช่วย เมื่อมาถึงไหล่ทาง ผมให้คนขับมอไซค์นำรถมอไซค์มาจอดเป็นสัญลักษณ์ให้รู้ว่ามีอุบัติเหตุ แล้วเข้าไปทำ secondary survey คนเจ็บ
ใข้มือจับทรวงอกด้านหลัง พบว่าทรวงอกขยับปกติ ไม่มีแผลแทงทะลุ ไม่เหนื่อย หายใจปกติเพียงแต่ร้องไห้ พบว่าถูกน้ำก๋วยเตี๋ยว (ที่ไม่ร้อนนัก) ลวกที่ข้างลำคอและพริกป่นกระเด็นเข้าตา ผมเอาน้ำสะอาดล้างหน้าล้างตาและล้างแผลที่เท้า ใช้ผ้าก๊อซกดไว้ บอกให้แฟนแม่ค้าไปหาน้ำสะอาดมาเพิ่ม
ตะโกนบอกน้องสาวสองคนนั้น (ทำอย่างกับอยู่ในไอซียูของตน) ว่าน้องช่วยโทร 1669 มีคนเจ็บจากรถมอไซค์ชน บาดเจ็บไม่รุนแรง ผมเป็นหมอที่ผ่านมาและช่วยเบื้องต้นแล้ว ส่วนน้องอีกคนผมรบกวนให้ถ่ายภาพสถานที่เกิดเหตุโดยรอบ (แอบบอกด้วยว่าให้ถ่ายคนขับซ้อนสองที่กำลังช่วยคู่กรณี เพื่อเป็นหลักฐานแสดงเจตนา) และโทรบอกญาติของพวกเขา เพราะพวกเขายังเป็นผู้เยาว์ อาจจะมีปัญหาทางแพ่งและอาญา
ผมกลับไปดูคนเจ็บอีกรอบ บอกแฟนเขาและคนขับมอไซค์ซ้อนสอง ให้เก็บของและออกจากทางจราจร กลัวจะมีอุบัติเหตุซ้อน บอกคนเจ็บว่าไม่เป็นไร ตอนนี้ปลอดภัย กำลังแจ้งกู้ภัย กำลังมาแล้ว ให้แฟนเขามากดแผลต่อไป
แล้วหันไปถามคนขับทั้งสองและน้องสาวซ้อนท้าย ว่าบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่ ได้รับคำตอบว่าคนขับมีแผลถลอกที่เท้าเล็กน้อย ก็เลยใช้น้ำสะอาดล้างและใช้เบต้าดีนทาแผล กำลังทำแผลอยู่ น้องสาวคนที่โทรเรียก 1669 ก็ยื่นโทรศัพท์ให้ บอกว่ากู้ภัยขอสาย
ผมโทรกับกู้ภัย แจ้งก่อนว่าผมเป็นหมอ ผ่านมาเจอเหตุพอดี บอกตำแหน่งที่เกิดเหตุ รายงานว่ามีคนเจ็บหนึ่งคน มีแผลถลอกฉีกขาดและน้ำร้อนลวก ผมปฐมพยาบาลแล้ว ทุกคนปลอดภัย แต่อาจต้องส่งคนเจ็บไปตรวจเรื่องกระดูกต่อไป กู้ภัยรับทราบและแจ้งว่าออกไปแล้ว คงอีกไม่นาน
ใช้เวลาทั้งหมดนี้ประมาณ 15 นาทีเท่านั้น
เมื่อเห็นว่าทุกอย่างปลอดภัย ผมจึงขอตัวไปทำธุระต่อ ป่านนี้คุณบาริสต้าที่ผมโทรไปสั่งกาแฟและสโคนไว้คงชะเง้อรอแล้ว เฮ้อ…คงต้องไปจัดเตรียมชุดปฐมพยาบาลชุดใหม่ไว้ใต้เบาะอีกแล้วสินะ