19 พฤศจิกายน 2565

royal disease ตอนที่ 4

 ความเดิมตอนที่แล้ว จากคำอธิบายของบอตสกิน และประโยคที่หลุดมาจากคำสนทนาของยูรอฟสกี้ คุณหมอหนุ่มพอปะติดปะต่อเรื่องราวได้ว่า เจ้าชายอเล็กไซคือคนไข้ที่บอตสกินกำลังรักษาและขอให้เขามาไขปริศนา และโรคที่เจ้าชายอเล็กไซเป็นน่าจะเป็นโรคเลือดออกง่าย ถ่ายทอดทางพันธุกรรมแสดงผลเฉพาะในเพศชาย และเขากำลังได้ไปพบกับบอตสกินแบบลับ ๆ เช้าพรุ่งนี้

ค่ำวันที่ 16 กรกฎาคม 1918 หลังจากที่คุณหมอหนุ่มกินอาหารเย็นเรียบร้อย เขารีบจัดเตรียมหลอดเก็บตัวอย่างเลือด หลอดฉีดยา เข็ม สมุดบันทึก สมุดภาพวาด หีบเก็บความเย็น เมื่อจัดเตรียมทั้งหมดแล้ว คุณหมอพบว่าต้องขนอุปกรณ์อย่างยากลำบาก จึงตัดสินใจขนของบางส่วนไปที่นัดหมายก่อน และตั้งใจจะสำรวจเส้นทางด้วย
คุณหมอย่องเงียบไปทางลับนอกกำแพงที่จะต่อทะลุผ่านทางใต้ดินไปยังบ้านลึกลับที่มีกำแพงสูงและทหารรายรอบหลังนั้น ทางเดินเป็นโพรงดินขุดไว้หยาบ ๆ ยันไว้ด้วยไม้เก่า ๆ ดูไม่แข็งแรง เมื่อไปถึงสุดทาง เป็นบันไดเพื่อเชื่อมต่อไปยังห้องใต้ดินห้องหนึ่งในบริเวณบ้านหลังนั้น พื้นไม้มีรอยแตกและแสงลอดเข้ามามากมาย คุณหมอสามารถมองเห็นภายในห้องนั้น เป็นห้องปิดทึบโล่ง ๆ
หลังจากวางของที่แบกมา คุณหมอกำลังจะกลับ ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูและเสียงฝีเท้ามากมาย .. บอตสกินนัดไว้ตอนเช้านี่นา มีใครล่วงรู้ความลับนี้หรือไม่ คุณหมอหันหลังกลับ ย่องเงียบไปแอบดูผ่านทางช่องตาแมวช่องหนึ่ง และใครเลยจะรู้ว่า คุณหมอจะได้เห็นเหตุการณ์สะพรึงโลกครั้งหนึ่งที่เคยเกิดขึ้น
บอตสกินเดินนำกลุ่มคนเข้ามากลุ่มหนึ่ง เมื่อหมอหนุ่มพยายามเพ่งสายตามองจากแสงเทียนในห้องนั้น คุณหมอถึงกับใจหายวาบ นั่นคือ ซาร์นิโคลัสที่สอง จักรพรรดิผู้ถูกโค่นล้มแห่งรัสเซีย ตามมาด้วยครอบครัว พระมเหสีเฟโอเดอลอฟนา สุภาพสตรีวัยรุ่นทั้งสี่คือเจ้าหญิง ทาเทียน่า,มาเรีย, โอลก้า, อนาสตาเซีย และจ้าชายน้อยวัยสิบสามปี เจ้าชายอเล็กไซ ที่เข่ายังบวม โดยบอตสกินและสาวรับใช้พยุงเจ้าชายขึ้นนั่งบนเก้าอี้
ครอบครัวซาร์และบริวารรวมทั้งบอตสกิน ถูกบังคับให้อยู่ในห้องนั้นไม่นาน ทหารหลายคนก็เข้ามา ทุกคนถือปืน และหนึ่งในนั้นมีปืนกลมือขนาดเล็ก ทุกกระบอกชี้เป้าไปยังเหยื่อผู้น่าสงสาร ถึงกระนั้นสมาชิกราชวงศ์ทุกคนไม่มีสีหน้าพรั่นพรึง คุณหมอนิ่งเงียบ ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรง ๆ และในขณะที่คุณหมอจ้องชะตากรรมของเหยื่ออยู่นั้น …
สายตาของมิตรเก่าแก่ บอตสกินมองมายังช่องแมวลอดนั้น และยิ้มมุมปากให้เขา บอตสกินรู้ว่าเขาอยู่ที่นี่ สายตานั้นบอกเป็นคำพูดได้ว่า ลาก่อนสหาย โปรดจงเป็นพยานเหตุการณ์นี้ และสานต่อสิ่งที่ข้าพเจ้าทำให้เสร็จด้วย
แล้วบอตสกินก็หลับตาลงช้า ๆ พร้อมกับเสียงปืนดังสนั่นที่ลั่นขึ้นพร้อมกัน เป็นเวลายาวนานกว่าหนึ่งนาที ที่ยาวนานที่สุดในชีวิตของหมอหนุ่มคนนั้น

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น