03 ตุลาคม 2564

มาอ่านประสบการณ์ 'เข้าผับ' ของลุงเชย เอ้ย ลุงหมอ กันนะครับ

 มาอ่านประสบการณ์ 'เข้าผับ' ของลุงเชย เอ้ย ลุงหมอ กันนะครับ

หลายสิบปีก่อนสถานบันเทิงย่าน RCA ถือว่าโด่งดังมาก แม้ใครไม่เคยไปก็ต้องเคยได้ยิน เป็นแหล่งพบปะ เป็นแหล่งมองหนุ่มเหล่สาว ร้านที่เป็นที่กล่าวขวัญคือ Route 66 ..หึหึ แน่นอน ลุงหมอก็เคยได้ยินสิ

โดยส่วนตัว ผมเป็นคนไม่ชอบสถานที่เสียงดัง เอะอะ โวยวาย ก็เลยไม่เคยคิดจะไปเยือนสถานที่เหล่านี้ ประกอบกับตัวเองเป็นคนที่ดื่มแอลกอฮอล์ไม่เยอะ เคยคิดดูแล้ว ประมาณปีละไม่เกิน 2 ดื่มมาตรฐาน หรือง่าย ๆ หนึ่งปีดื่มเบียร์ไม่เกิน 2 กระป๋อง แถมดื่มแต่ละครั้งก็สองสามอึก ก็ไม่ไหวแล้ว สถานที่สิงสถิตถึงเป็นร้านกาแฟและร้านลาบ

แต่ตอนนั้นเพื่อนชวนไป….

ผมเรียนโรงเรียนชายล้วนมาตลอดชีวิต ดังนั้นบรรดาผองเพื่อนด้วยกันจึง 'ห่าม' เต็มที่ ครั้งนั้นเรานัดกันไปกินลาบส้มตำนี่แหละ ไม่รู้คุยกันอย่างไร ก็ลงเอยด้วยบรรดาผองเพื่อนตกลงพา 'ลุงเชย' ไปเที่ยวผับ เปิดซิง เร็วเท่าความคิด สั่งเก็บเงินร้านลาบ แล้วเรียกแท็กซี่ อัดกัน 5 คนไปที่อาร์ซีเอ

ตอนนั้นราว ๆ หกโมงเย็นหรือทุ่มนึง ผมเองก็ตกใจ ไม่คิดว่าจะไปกันเร็วแบบนี้ แต่ก็ได้คำตอบว่า ไปจองโต๊ะ เพราะวันนั้นวันเสาร์ถ้าไปช้าจะเต็ม ไม่ได้จุดที่นั่งดี ๆ เหล่สาวไม่ถนัด แหม..ก็วัยฮอร์โมนนี่ ข้อนี้เป็นตัวกระตุ้นสำคัญ ก็เลยไป

ไปถึงมีคนน้อยอยู่เลย แต่ก็ทยอยกันมา เพื่อน ๆ บอกว่าคนที่มานี้ส่วนมากมาจอง เดี๋ยวอีกทีมจะไปพาพรรคพวกหนุ่ม ๆ สาว ๆ มาสมทบ ไอ้เราก็เตรียมโชว์บัตรประชาชน แต่เจ้าหน้าที่ด้านหน้าเขาก็ไม่ตรวจและให้ผ่านไป

ผมก็เดินตามเพื่อนไปเรื่อย ๆ ครับ ตอนเข้ามาในร้าน ก็ดูร้านกว้างขวางดี แต่เชื่อไหมอีกไม่เกินสองชั่วโมง พ่อเจ้าประคุณรุนช่องเอ๊ย แทบไม่มีที่ยืน โต๊ะของเราเป็นโต๊ะกลมสูง มีเก้าอี้สี่ตัว เพื่อนผมคนหนึ่งบอกว่าไม่นั่ง ยืนและเดินสนุกกว่า

ผมทำอะไร...นั่งดูสิครับ พอสักสองทุ่มครึ่งสามทุ่ม คนเต็มร้าน มีดีเจมาเปิดเพลง เพลงดิสโก้ เพลงร็อค เรื่องเพลงนี่พอรู้จักอยู่บ้าง เพราะเราก็เล่นดนตรี ฟังไปเรื่อย ๆ ลูกค้าแต่ละคนเข้ามาเรียกว่าแต่งตัวเนี้ยบ หนุ่มก็หล่อ ส่วนสาว ๆ ก็สวยครับ ที่สำคัญคือ เสื้อผ้าดูเล็กมากถ้าเทียบกับขนาดตัว ไอ้หนุ่มลูกทุ่งเสื้อยืดกางเกงยีนรองเท้านันยางอย่างผมเรียกว่าเวียนหัวล่ะครับ มองซ้ายทีขวาที ถอนหายใจและกลืนน้ำลายทุก ๆ หนึ่งนาทีเลยทีเดียว

พอดึกเข้า คราวนี้เพลงเริ่มเร้าใจขึ้น หนุ่ม ๆ สาว ๆ แต่ละคนเริ่มเขย่าร่างกาย ขอบอกว่าท่าเต้นหนุ่ม ๆ มันหงิม ๆ แต่ท่าเต้นสาว ๆ แต่ละคนทำความดันสูงและเลือดกำเดาไหลได้ง่าย ๆ เลยครับ ทุกคนเริ่มไม่นั่ง ยืนเต้น ขยับเข้าหากันบ้าง ชนกัน แต๊ะอั๋งกันนิดหน่อย เพื่อนผมบอกว่า มันเคยได้ one night stand จากที่นี่ด้วยนะ มาเจอกันตอนเต้นนี่แหละ

ยกแก้วเชิญชวน ยิ้มให้ แลกเบอร์ เพิ่งเคยมาเห็นของจริงที่นี่แหละครับ เฮ้ย..มันมีจริงเว้ยเฮ้ย ถามว่ามีใครมายิ้มหรือยกแก้วให้ลุงหมอไหม … อยากรู้ล่ะสิ บอกเลย ผมเองก็ไม่รู้หรอกครับ

ในตอนนั้นมันตื่นตาตื่นใจ มองซ้ายขวา ฟังเพื่อนคุย ไม่รู้จริงมั่งโม้มั่ง ฟังเพลง ตอนนั้นใครมายิ้มหรือมายกแก้วให้ก็ต้องบอกว่า 'ไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลย' ลำพังสายตาก็สั้นอยู่แล้วในที่สว่าง ไม่ต้องพูดถึงที่มืดสลัว ๆ ไฟวับ ๆ แวม ๆ ไม่รู้เรื่องอะไรเลยครับ

พอก่อน อยากฟังต่อไหม

อาจเป็นรูปภาพของ 1 คน, กำลังยืน และ ฝูงชน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น