พื้นที่สูบบุหรี่

วินาทีแรกที่ผมลงจากรถแท็กซี่ฝั่งผู้โดยสารขาออก สนามบินสุวรรณภูมิ สิ่งแรกที่รู้สึกคือ ..กลิ่นบุหรี่แรงมาก..

ใจนึงก็นึกเคืองทางสนามบินที่อนุญาตให้มีการสูบบุหรี่ในพื้นที่สาธารณะหลักในการสัญจร ทุกคนต้องได้ควันมือสองมือสามไปแน่นอน ผมเองไม่ทราบว่าพื้นที่สูบบุหรี่อยู่ที่ใดกันแน่ในสนามบิน แต่คิดว่ามันไม่น่าจะอยู่ตรงพื้นที่สาธารณะตรงนั้น

ประเด็นข้อขัดแย้งหลักอันหนึ่งของผู้ที่สูบบุหรี่กับผู้ที่ไม่สูบ ไม่ว่าจะเป็นบุหรี่มวนหรือบุหรี่ไฟฟ้าก็ตามที คือพื้นที่การสูบ เพราะข้อมูลปัจจุบันเป็นที่พิสูจน์แล้วว่าควันมือสองจากการพ่นควันและควันปลายมวน มีอยู่จริงและมีโทษ ควันมือสามที่ยังกระจายในอากาศและสิ่งของต่าง ๆ มีอยู่จริงแม้โทษจะยังไม่ชัด ดังนั้นหากใครที่ยังไม่สามารถเลิกบุหรี่ได้ควรสูบในที่จัดให้สูบครับ

ในมุมมองคนที่ยังสูบบุหรี่อยู่ จะพบว่าพื้นที่การสูบมีลดลงเรื่อย ๆ จากกฎหมายที่กำหนดเคร่งครัดขึ้น หลายคนไปสูบในบ้านหรือในรถ ก็เป็นการส่งควันสู่คนในครอบครัวอีก ดังนั้นหากท่านยังไม่สามารถเลิกได้ ควรพยายามเลิกและสูบในที่จัดให้สูบหรือในบริเวณที่มีผลกระทบต่อคนอื่นน้อยที่สุด (การสูบบุหรี่ในที่ห้ามสูบมีความผิดตามกฎหมายด้วยนะครับ)

ส่วนคนที่ไม่สูบบุหรี่ เกือบร้อยทั้งร้อยจะไม่ชอบเลยกับควันและกลิ่น หลายคนเกิดความโกรธและโมโห มองผู้สูบว่าเป็นภัย คืออาชญากร นี่คือสิ่งหนึ่งที่ไม่ช่วยให้กระบวนการลดบุหรี่ในสังคมดีขึ้น คือผลักดันผู้สูบไปอยู่ฝั่งผู้ร้าย จริงอยู่ครับว่านี่คือการสร้างมลพิษ แต่เราก็สามารถมีทัศนคติที่ดี ในการเตือน ในการร่วมรณรงค์ ในการแจ้งเจ้าหน้าที่ผู้เกี่ยวข้องให้เขาจัดการ มาเป็นพลังบวกดีกว่าพลังลบนะครับ