โลกของคนก้มหน้า

โลกของคนก้มหน้า

คุณลองมองรอบ ๆ ตัวในขณะที่คุณนั่งรถไฟฟ้า รอรถเมล์ จิบกาแฟในร้านดัง แล้วนับคนที่นั่งอ่านหนังสือสิครับ แปลกใจไหม ? ... ไม่มีเลย

ไม่ว่าในประเทศไทย หรือในรถไฟใต้ดินของประเทศหนึ่งใดในโลก ก็เหมือนกันหมดที่อินเตอร์เน็ตเข้าไปอยู่ทั่วทุกหัวระแหง ผมทำตัวเนียน ๆ เดินไปตลอดตู้รถไฟแอบส่องว่า ก้มทำอะไรกัน ผลการวิจัยเล็ก ๆ ของผมพบว่า

แช็ต, เล่มเกม, ดูวิดีโอ, ไถเฟซบุ๊กทวิตเตอร์อินสตาแกรม, ใช้กล้องหน้าแต่งหน้า, เข้าเว็บ กลุ่มนี้เกือบ 90%

พูดโทรศัพท์ ดูยากมากเพราะที่นี่ใส่หูฟังบลูทูธชนิดไร้สายกันหมด ไม่รู้ว่าพูดคนเดียวหรือเปล่า, ดูแผนที่ อันนี้พบน้อย

ทั้ง ๆ ที่การใช้โทรศัพท์เพื่อใช้อินเตอร์เน็ตเกินความจำเป็นทำให้เกิดผลเสียไม่ว่าคุณจะเป็นเด็ก ผู้ใหญ่ วัยรุ่นหรือสูงวัย ผลเสียต่อสายตา กระดูกคอ ข้อนิ้วมือ ยังมีภาวะติดเกมอีก ติดโซเชียล ห่างโทรศัพท์ไม่ได้ ชีวิตวุ่นวายและช้าไม่เป็น สมาธิสั้น ปฏิสัมพันธ์ลด

ลองใช้เท่าที่จำเป็นแล้วมาทำอย่างอื่น ให้ชีวิตช้าลง ครุ่นคิด ใจเย็น และมีปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้างดีกว่าไหม จะเลือกอ่านหนังสือก็ได้ ช่วยเพิ่มทักษะการอ่านด้วย ตอนนี้การอ่านเริ่มกลับมานิยมอีกครั้ง หนังสือเริ่มถูกถามถึง ร้านหนังสือลดพื้นที่ของอื่น ๆ มาเติมหนังสือมากขึ้น วงการหนังสือออนไลน์คึกคัก มือสองเริ่มเติบโต
ตอนนั่งเครื่องบิน เพื่อกันแสงแดดส่องเข้ามา ผู้โดยสารปิดม่านหน้าต่างเกือบหมด ผมเดินไปขอกาแฟกับ "แอร์" คนนั้น (เจตนาชัดมากนั่งหน้าสุดเดินไปขอเกือบท้ายลำ) แล้วก็แอบส่องคนที่เปิดไฟอ่านหนังสือไปด้วย พบว่าเกือบทั้งหมดเป็นชาวตะวันตกที่เปิดไฟเพื่ออ่านหนังสือ แอบดูก็เป็นนิยายเล่มหนา ๆ ที่เราเห็นตามข้าวสาร บ้างก็ใช้อีบุ๊กรีดเดอร์ คนเอเชียยังอ่านน้อยกว่า ดังนั้นเราคนไทยอย่ายอมแพ้ใครนะครับ

ยืดอก พกหนังสือ...รื้อนิสัย ข่มใจ .. ลดก้มหน้า

ถามว่าพกอะไรมาอ่านบนเครื่อง สำหรับขาไปนี้พก "what if จะเกิดอะไรขึ้นถ้า" ของวีเลิร์น อีกเล่มที่พกมาคือ "เกิดเป็นกระต่าย ต้องคิดให้ได้อย่างหมาป่า" ส่วนขากลับขอจอง "Ayuttaya Underground ประวัติศาสตร์อยุธยาจากวัดวังชั้นดินและสิ่งของ"

ปล. Homo Deus เปิดพรีออเดอร์แล้วนะจ๊ะ