นานๆทีจะเล่าเรื่องของตัวเอง

นานๆทีจะเล่าเรื่องของตัวเอง

ย้อนกลับไปเมื่อเกือบยี่สิบปีก่อน ในอำเภอห่างไกลแห่งหนึ่งของภาคอีสาน เวลาโพล้เพล้ประมาณหกโมงเย็น ที่ท่ารถประจำอำเภอ มีรถประจำทางเดินทางจากตัวจังหวัดและมาจากจังหวัดข้างเคียงอยู่สองคัน ที่เหลือเป็นรถสองแถวลมโชยที่ไปอำเภอใกล้ สองชั่วโมงออกทีนึง
ชายหนุ่ม (ตอนนั้นหนุ่มจริงๆ) สวมเสื้อยืดสีขาว กางเกงบลูยีนส์ รองเท้านันยาง มีกระเป๋าเป้ลายทหารสะพายไหล่หนึ่งใบ ตอนนั้นมันคือแฟชั่นสุดจ๊าบ กระโดดลงจากรถที่มาจากจังหวัด ตั้งใจจะไปหาเพื่อนที่อำเภอหนึ่ง มองซ้ายขวาเห็นยังมีร้านอาหารตามสั่งยังขายอยู่ เลยเดินเข้าไป "คุณพี่ครับ ข้าวผัดพริกแกงหมู โปะไข่ดาว จานนึงครับ" คนขายยิ้ม นึกในใจไม่ใช่คนแถวนี้แน่ๆ

เมื่อเขากินอาหารเรียบร้อย ก็เดินไปซื้อเบียร์สองขวดใหญ่ วันนี้วันแดงเดือดนั่นเองตามประสาสาวกหงส์แดงที่ต้องรับผิดชอบต่อทีมตัวเอง ต้องเชียร์อย่างขาดใจและนึกว่าคงสนุกดพราะเพื่อนเขาเป็นสาวกผีแดง แล้วชายหนุ่มก็ก้าวขึ้นรถสองแถวเที่ยวสุดท้ายของวันนั้น รอประมาณครึ่งชั่วโมงรถก็ออก ท้องฟ้ามืดแล้ว รถเคลื่อนออกไปช้าๆ ผ่านทุ่งมืดๆเห็นแต่ไฟจากบ้านคนไกลๆ ..ทั้งรถมีคนแค่สองคน คือเขาและหญิงชราคนหนึ่ง

เมื่อถึงจุดหมายที่ตลาดประจำอำเภอ ที่ตอนนี้คนแทบจะหมด เหลือแต่พ่อค้าเก็บของ เขากับหญิงชราลงจากรถ เขาช่วยยกสัมภาระของหญิงชราลงมา พอลงมาก็ตกใจ อ้าว..ไหนว่าลงป้ายตลาดแล้วถึงเลย แล้วโรงพยาบาลอยู่ไหน..?

ถามคุณป้า ก็ได้รับคำตอบว่าเดินไปอีกไม่ไกล ก็เลยเดินไป เกือบยี่สิบนาทีที่มีแต่ทางมืดๆน่ากลัว ชายหนุ่มเห็นท่าไม่ดีจึงเดินกลับมาที่ศาลารอรถที่เดิม ..ตอนนี้มืดสนิท..ป้าหายไปแล้ว โทรไปหาเพื่อน ก็ได้รับคำตอบว่ารอไปก่อน ตอนนี้ออกไปไม่ได้ เพราะหมออีกคนที่จะมารับเวรต่อยังไม่มา ... เราถึงกับขอร้องหมออีกคนมาช่วย เพราะเราจะเชียร์บอล เหตุผลมันน่า...จริงๆ
เขาจำใจรอต่อไป มีแต่ไฟจากเสาไฟส่องทาง ตอนนั้นไม่มีสมาร์ทโฟนนะครับ ที่อยู่ในมือคือ nokia 3310 แบตใกล้หมดด้วย เลยไม่กล้าหยิบมาเล่นเกมงู ..รอต่อไป

สักพักมีแสงไฟพุ่งเข้ามา รถมอเตอร์ไซค์บนรถมีเจ้าหน้าที่ตำรวจ จอดที่หน้าศาลาถามด้วยความเป็นห่วง..หรือสงสัย "น้องรออะไร รถหมดแล้ว จะไปไหน ถือเบียร์ด้วย" ชายหนุ่มนึกในใจ ...ซวยแล้วตู ตอบกลับ รอเพื่อนมารับน่ะครับ เดี๋ยวก็มา คุณตำรวจก็พยักหน้า มองด้วยสายตาน่าสงสัย นี่เราเหมือนแรงงานต่างด้าวผิดกฎหมายขนาดนั้นเลยรึ
..
...รอต่อไป
..
.. อีกไม่นาน คราวนี้แสงไฟจากรถกระบะมาเลยมาจอดรถที่หน้าศาลา ข้างรถคือ...สำนักงานตำรวจแห่งชาติ สภ.อ. .... พร้อมพลตำรวจบนกระบะสามนาย สองนายกระโดดลงมาเข้ามาหาเขา
ในใจชายหนุ่ม...อิ๊บอ๋ายแล้ว ตรูถูกจับหรือนี่ ทำไงดีฟระ แก้ตัวไง เบียร์นี่ถึงกับจับเลยหรือ
น้องๆ ไปกับพวกพี่ก็ได้ พวกพี่จะไปโรงพยาบาลอยู่แล้ว เมื่อกี้จ่าเขาผ่านไปบอก เพื่อนเป็นหมอหรือ โหยยย พอสิ้นคำเท่านั้น โล่ง โล่งเลยครับ ดีใจมากน้ำตาแทบไหล ถ้าใครมาทำคลื่นไฟฟ้าหัวใจ ตอนนั้นคงใกล้ VF เต็มที

ครับพี่...กระโดดขึ้นกระบะหลัง

เอ้าดูภาพนะ นายตำรวจนั่งอยู่ด้านข้างคนขับ มีพลขับ บนกระบะมีตำรวจสามนาย สองนายนั่งประกบไอ้หนุ่มกระเหรี่ยงถือเบียร์อยู่ อีกนายคุมเชิงอยู่ตรงข้าม oh my goddd 😂

ตรงไปไม่นาน ไปถึงร้านขายของส่งประจำอำเภอที่ยังเปิดอยู่ หน้าร้านมีซุ้มขายเครื่องดื่ม คนนั่งอยู่เกือบสิบ รถจอดปุ๊บ สายตาทั้งหมดพุ่งตรงมาที่กระเหรี่ยงคนนั้น คงนึกว่า มันค้ายาแน่ๆ พี่ตำรวจในรถเปิดประตูไปซื้อของสักพักก็กลับมา ...สิบนาที ยังกับสิบปี สายตาทุกคู่ไม่เปลี่ยนทิศการมองเลย เข้าใจอารมณ์ผู้ต้องหาเลย

รถเคลื่อนออกไป ไม่มีการพูดคุยใดๆ เงียบกริบ ..ชายหนุ่มนึก นี่เขาจะไปแวะจับผู้ร้ายก่อนไหมวะ
เห็นป้ายโรงพยาบาล รถเลี้ยวเข้าไปจอดหน้าอีอาร์ ทันใดนั้นเจ้าหน้าที่ก็เข็นเปลออกมารับชายหนุ่ม แต่ชายหนุ่มกระโดลงจากกระบะ ท่ามกลางความงุนงงของเจ้าหน้าที่ ..เอ้า บ่เป็นหยังนิ..
คุณตำรวจบอกว่า เขาติดรถมา หาเพื่อนเขาที่เป็นหมอที่นี่ ไม่ได้เป็นคนเจ็บ ส่วนพี่มาเอาเอกสารที่ค้างไว้เมื่อเย็น และได้ยินเสียงวิ่งหน้าตาตื่นออกมา เพื่อนของเขานั่นเอง ..เฮ้ย ทำไมถึงโดนจับล่ะ ไปทำอะไรมา...

ครับ..เรื่องราวสนุกๆก่อนนอนวันอาทิตย์ ถ้าท่านใดพบชายหนุ่มที่อาจจะแก่ลงนิดนึง ใส่เสื้อยืดสีขาวสกรีนลาย อายุรศาสตร์ ง่ายนิดเดียว ใส่กางเกงบลูยีนส์ นันยางสีขาว สะพายเป้ที่ตอนนี้สีดำ ก็อย่าเพิ่งโทรเรียกตำรวจนะครับ สงสารเขา เขาบริสุทธิ์