ฟรีแลนซ์ ห้ามป่วย ห้ามพัก ห้ามรักหมอ

ข้อคิดในมุมมองของหมอแอดมิน.กับ ฟรีแลนซ์ ห้ามป่วย ห้ามพัก ห้ามรักหมอ
เพิ่งได้ดูหนังเรื่องนี้ครับ เพิ่งเจอแผ่นในร้านสะดวกซื้อชื่อดังครับ เคยมีแฟนเพจบอกว่าดูแล้วมาเล่าให้ฟังหน่อยสิ คิดอย่างไร ผมดูแล้วคิดอย่างนี้นะครับ

1. แม้ว่าคุณจะมีโอกาสทองที่ต้องคว้า น้ำขึ้นให้รีบตัก แต่ก็อย่าลืมว่า ไม่มีอะไรมีค่าไปกว่า..ชีวิต

2. คนเราทำงานเช่นเครื่องจักรได้ แต่ก็จะผิดพลาดมากขึ้นตามการพักที่ลดลง มนุษย์มีขีดจำกัด ผมเห็นคนไข้ช็อก หัวใจบีบตัวหนักเพื่ออยู่รอด หนักขึ้นเรื่อยๆ ช่วยหัวใจไม่ไหว หัวใจวายไปต่อหน้าต่อตา

3. การดูแลตัวเอง ง่ายกว่า การรักษาโรค

4. ภาระแพทย์ในรพ.รัฐหนักหน่วงมาก ภาระงานพยาบาลก็เช่นกัน บางครั่งเราก็ต้องวางระเบียบเข้มงวด แม้แต่กับคนที่กำลังป่วย

5. แม้แต่ภาระงานหนัก หากเราเปิดใจ รักษาคนไข้แบบอยากให้เขาหาย เป็นมิตรสหาย เราจะได้ข้อมูลและความร่วมมือมากกว่าที่คิด

6. ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวข้องกัน ประวัติบางอย่างอธิบายโรคได้เลย อย่างยุ่นนอนดึก กินแย่ ถ้าไม่ถามหมออิมไม่รู้ แก้ก็ไม่ถูกจุด

7. การรักษาไม่ได้มีแต่การใช้ยา การแก้ไขคุณภาพชีวิตและสุขภาพ ไม่ให้กลับไปวังเวียนเดิมสำคัญมาก และถ้าไม่ทำ ผลการรักษาย่อมไม่ดี

8. การติดตามผลการรักษาและปรับแต่งการรักษาเป็นสิ่งสำคัญมาก หลายๆโรคก็ต้องอาศัยการติดตาม เพื่อแยกโรคและปรับการรักษา

9. หมอต้องลดความเชื่อมั่นที่สูงเกินไป ความผยองในใจ ยอมรับหากเกินกำลังความสามารถ เปิดโอกาสให้คนไข้ได้มีความเห็นที่สอง อย่าปล่อยให้เกิดปัญหาแล้วค่อยตามแก้

10. รักษาตามตำราก็เป็นสิ่งที่ดี แต่ก็อาจจะไม่หายทุกราย ต้องอาศัยประสบการณ์ ศิลปะ การปรึกษา มาร่วมด้วย อย่าลืมว่าให้รักษาผลประโยชน์คนไข้เป็นที่หนึ่ง

11. วันที่เราแย่ที่สุด เรายังมีครอบครัวอยู่เสมอ คุณอาจมีเพื่อนในเฟสเป็นหมื่น คนตามอินสตาแกรมเป็นแสน แต่เชื่อผม เวลาคุณป่วยหนักปางตาย เวลาผมคุยกับญาติ มีแต่ พ่อแม่ พี่น้อง ลูก คู่แต่งงาน ไม่เคยมีคนอื่นๆอีกแสนๆคนนั้นเลย

12. เงินเป็นล้าน..ไม่เคยซื้อสุขภาพที่ดีได้ สุขภาพที่ดี..หาได้โดยไม่ต้องใช้เงินสักบาท
รักทุกคน

อายุรศาตร์ ง่ายนิดเดียว..เวอร์ชั่นหายป่วย แบตเต็ม