เรื่องเล่าจากคลินิก : คติธรรมจากคนไข้
ผมแนะนำให้เธอออกกำลังกายสัปดาห์ละ 150 นาที และเธอก็ปฏิบัติตาม พร้อมบันทึกระยะเวลาและอัตราการเต้นหัวใจมาด้วย
สมัยที่เธอยังสาว เธอป่วยเป็นโรคภูมิแพ้ที่อาการรุนแรงพอควร ต้องกินยาตลอดเพื่อควบคุมอาการ และเจอผลข้างเคียงมากมายจากการใช้ยา เธอจึงตั้งใจจะรักษาตัวเองให้ดีที่สุดโดยที่ไม่ใช้ยา
1.เธอบอกผมว่า เธอตั้งใจจริงที่จะทำแบบนี้ โดยสร้างเครื่องมือมากำกับตัวเอง คือ ตารางเวลาและตารางผลลัพธ์ โดยมีเป้าหมายว่าต้องส่งการบ้านผมทุกสามเดือน
2.เธอควบคุมอาหารอย่างจริงจัง ช่วงแรก ๆ ถ่ายภาพมื้ออาหารมาด้วย เราคุยกันจนตกผลึกว่าอะไรไม่ควรกิน อะไรควรควบคุมและอะไรกินได้ เธอตัดสินใจทำอาหารเอง ควบคุมเกลือและเครื่องปรุงได้เบ็ดเสร็จ เมื่อตั้งใจ ศึกษาและทำตาม ปรับปรุงตลอด ตอนนี้ทำได้จนเป็นกิจวัตร
3.แรกเริ่ม ความดันโลหิต 150/80 ตอนนี้ก็อย่างที่เห็น เนื่องจากไม่มีโรคแทรกซ้อนหรือข้อบ่งชี้อื่นที่ต้องใช้ยา อันนี้ผมหยุดยาไปสองปีครึ่งแล้วครับ ตรงตามเป้าของเธอคือใช้ยาให้น้อยที่สุด
4.น้ำหนักตัวเธอคงที่มาตลอดสามปี เธอใช้น้ำหนักตัวเป็นตัวชี้วัดเบื้องต้นทุกวัน เธอบอกว่า เธอประสบความสำเร็จในชีวิตทุกวัน ทุกครั้งที่ชั่งน้ำหนักตอนเช้า เมื่อประสบความสำเร็จหนึ่งอย่างแล้ว ก็มีแรงใจที่จะทำอย่างอื่นต่อไป
5.ผมบอกเธอว่า ไม่ต้องวัดความดันทุกวันก็ได้ และการออกกำลังกายให้ประมาณค่าเอาก็พอ เธอบอกว่า มันก็มีบางครั้งที่ลืม แต่ถ้าไม่ตั้งใจบันทึกทุกวัน คงไม่ได้ผลการบันทึกครบถ้วนและดีแบบนี้
6.ผมเคยตรวจไขมันในเลือด และประเมินความเสี่ยงการเกิดโรคหลอดเลือดให้ พบว่าเสี่ยงประมาณ 7-8% ในสิบปี เราคุยกันเรื่องยาลดไขมัน เธอถามว่า ถ้าเธอจะทำแบบนี้แล้วประเมินไปเรื่อย ๆ หากเสี่ยงมากกว่านี้จึงกินยาได้ไหม ผมตอบว่า ถ้าคุณเชื่อมั่น มีวินัย และศรัทธา ก็ติดตามได้ครับ ผลแห่งการปฏิบัติตัวก็มีคุณค่าไม่ด้อยไปกว่ายา
7.คนไข้ของผม เธอยิ้มแย้มตลอด แม้จะอายุ 70 กว่า แต่มองกันภายนอกก็คือ "หญิงชราหน้าสาว" ท่าเดินยังสง่างาม หยิบจับคล่องแคล่ว และขับรถมาเองจากจังหวัดข้างเคียง
การดูแลตัวเอง ไม่มีใครมาบังคับคุณได้ครับ คุณต้องทำด้วยตัวเอง เรียนรู้และปรับปรุงด้วยตัวเอง เชื่อมั่นและศรัทธาตัวเองว่าทำได้ แล้วลงมือทำเลย อย่ารอรี
ฉันทะ-วิริยะ-จิตตะ-วิมังสา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น