บันทึกหมอป่วย ก็เลยมาบอกให้ชาวบ้านรู้ด้วยกันกับ De Quervain’s tendinitis
ในวินาทีที่โคนนิ้วหัวแม่มือขวาด้านนอก เกิดเจ็บแปลบขึ้นมาทันที อกหักใช่ไหมแบบนี้ … ไม่ใช่ล่ะ เกิดเจ็บทันที ยิ่งเหยียดยิ่งงอยิ่งเจ็บ ก็ไม่ได้ถูกกระแทกอะไรนี่นา จะว่าเป็นปลอกเอ็นอักเสบจากโรคหนองใน ก็ไร้ซึ่งความเสี่ยง (เราควรจะดีใจไหมนะ)
หรือจะเป็นข้อนิ้วหัวแม่มือเสื่อมจากการใช้งาน มันก็เฉียบพลันเสียเหลือเกิน ก็คงเป็นโรคนี้แหละ โรคเอ็นอักเสบ เดอ กาแวง
เรามีสมมติฐานว่าเกิดจากการใช้งานนิ้วหัวแม่มือซ้ำ ๆ บ่อย ๆ หนัก แล้วเกิดการอักเสบและการเปลี่ยนแปลงของเนื้อเยื่อแถบนั้น เรียกว่า myxoid degeneration โดยเฉพาะที่ปลอกหุ้มเอ็นนิ้วหัวแม่มือสองเส้นคือ abductor pollicis longus และ extensor policis brevis
ซึ่งการทดสอบว่าอักเสบจริงไหม เราจะทำการทดสอบ provocative test คือ ดึงรั้งในท่าที่ทำให้เอ็นเกิดบาดเจ็บนี่แหละ ว่ามันเจ็บปวดมากขึ้นไหม
ด้วยความซาดิสม์ จึงทำการทดสอบตัวเองด้วยสองวิธีคือ
Fingelstein's test ดึงนิ้วหัวแม่มือข้างที่เจ็บให้เหยียดตรงตึง แล้วโยกอย่างแรงไปทางนิ้วก้อยทันที …เปรี๊ยะ เจ็บตรงโคนนิ้วหัวแม่มือ ใช่แหง ๆ วิธีนี้ถ้าทำถูกจะมีความจำเพาะและแม่นยำสูงมาก
Eichhoff's test ให้พับนิ้วหัวแม่มือข้างที่ปวดเข้ามาใจกลางฝ่ามือ แล้วใช้นิ้วอีกสี่กำไว้ แล้วโยกข้อมือไปทางนิ้วก้อย จะโยกเองก็ได้ หรือจับโยกก็ได้ ถ้าโยกแล้วเจ็บ…เปรี๊ยะ เจ็บจนชิน มันกินในหัวใจ ก็น่าจะใช่
สองวิธีนี้มักจะถูกจำสับสนกัน คิดโดยหมอคนละท่าน ชื่อต่างกัน แต่หลักการเดียวกัน
ปัจจุบันมีแนะนำอีกหนึ่งวิธีคือ WHAT (Wrist Hyperflexion and Abduction the Thumb test) ให้คนไข้งอข้อมือให้มากที่สุด ท่าปอบหยิบนั่นแหละ แล้วดันนั้นหัวแม่มือออกมาในขณะงอข้อมือ ดันออกมาสู้แรงกับผู้ตรวจ วิธีนี้จะเป็นการสร้างความตึงและอักเสบสูงสุดของเอ็นทั้งสอง บนกระดูก scaphoid ของข้อมือ เป็นการเลียนแบบสภาพโรคตรง ๆ ถ้าเจ็บ..ใจคนรักโดนรังแก ข้าจะเผาเมืองแปร ให้มันวอดวาย ก็ใช่เลย
สรุปว่าอาการเหมือน ความเสี่ยงได้ (Assassin’s Creed Shadows) ตรวจตัวเองด้วยใจซาดิสม์ ก็ใช่อีก เราคงเป็น เดอ กาแวง เป็นแน่แท้ ก็คงต้องรักษา
การรักษาประกอบด้วยการไม่ใช้ยา ลดการใช้งาน (แต่จะเปลี่ยนมาทำงานมือซ้ายก็คงยาก) ใส่ผ้ายืดเพื่อลดองศาการเคลื่อนที่ มันมีแบบสำเร็จรูปเลย ประคบอุ่น หรือจะไปทำอัลตร้าซาวนด์เฉพาะที่ได้เช่นกัน
ยาก็คือยาแก้ปวด ลดการอักเสบทั่วไป ผมยังนิยมพาราเซตามอลอยู่ครับ ยังคุมปวดได้ดี
ถ้ายังไม่หายก็ยังมีการฉีดสารสเตียรอยด์ที่ปลอกหุ้มเอ็นที่ข้อมือ ที่ลดอาการได้ดี แต่ไม่ได้กินผมร้อก ผมเป็นคนกลัวเข็มครับ หรือสุดท้ายคือการผ่าตัดเพื่อกรีดแยกพังผืด แยกปลอกเอ็น
แล้วจะป้องกันได้ไหม อันนี้ไปถามผู้รู้มาครับ น่าเชื่อถือ เขาแนะนำแบบนี้
อย่าใช้มือผิดท่า เช่นพิมพ์งานด้วยท่าที่ที่งอข้อมือมากไป หรือ เล่นกีฬาที่ใช้ไม้ตีแบบจับผิดท่า
เวลาใช้มือนาน ๆ ก็พักเบรกบ้าง
การเหยียดยืดที่ดี ได้รับคำแนะนำให้บีบลูกบอลบริหารมือ โดยบีบและคลายช้า ๆ ก็เลยไปจัดมาลูกนึง ว่าจะไปพิมพ์รูปคนที่ไม่ชอบมาห่อแล้วบีบซะหน่อย เพิ่มแรงจูงใจ
เอาละ..ก็ใช้งานกันไป ดูแลกันไป ร่างกายคน ไม่ใช่เครื่องจักร ก็มีเสียมีเสื่อม ต้องหมั่นคอยดูแล และรักษาดวงใจ เก็บเอาไว้จนวันที่ฉันเคียงคู่เธอ … เฮ้อ ไปรับยาช่องสองกันนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น