เรามาเพิ่มเนื้อหาเรื่อง Hodgkin's Disease กัน
มันก็เป็นบีเซลล์นั่นแหละ มีการกลายพันธุ์แบบมะเร็งบีเซลล์ แต่การแสดงออกของโปรตีนหลายชนิดที่ต่างออกไป ทำให้จัดหมู่โรคและการรักษาต่างไป
เซลล์ในก้อนมะเร็งฮอดจ์กิน มีตัวระบุกลุ่มเซลล์ CD15 และ CD 30 เป็นหลัก ทำให้มันต่างจาก Non-Hodgkin's Lymphoma ทำให้เราเลือกใช้ยาที่ไปจับ CD30 ที่ชื่อ brentuximab ในการรักษาได้
ส่วน lymphoma ที่มักจะมีตัวรับ CD19 และ CD20 จึงใช้ยา rituximab ที่เป็นแอนติบอดีจับเฉพาะที่ CD20
Hodgkin's Disease เองก็ยังมีความหลากหลายเยอะ ชนิดที่เราพบบ่อยคือ classic type แต่ชนิดที่พบไม่บ่อยคือ NLP (nodular lymphocyte predominant) กลับพบมี CD19 CD20 มากขึ้น ทำให้เราเลือกการรักษาแบบ lymphoma ปกติได้ด้วย ใช้ในกรณีโรครุนแรง แต่มันก็ตอบสนองต่อ ABVD regimen ได้ดีมากเช่นกัน
นอกจากนี้เซลล์ของ Hodgkin's Disease ยังพบโดเมนของ PD-L1 (programmed death ligand -1) ปริมาณมากมาย ตรงนี้คือจุดสำคัญของการค้นพบมะเร็งในยุคปัจจุบัน เพราะเจ้าโดเมน PD1 และ PD-L1 มันจะทำให้หน้าทึ่ "หลอก" เซลล์ภูมิคุ้มกันสารพัดชนิดในร่างกาย ในมองข้ามมันไป ไม่ทำลายมัน มะเร็งจึงอยู่รอดมาได้ ทั้ง ๆ ที่มันคือเซลล์แปลกปลอม
เราได้พัฒนายา anti PD1/PD-L1 ออกมา และใช้ได้ผลกับมะเร็งสารพัดชนิด เรียกว่าเป็น broad spectrum anticancer เช่น pembrolizumab
เมื่อ Hodgkin's Cell มีลักษณะนี้ เราจึงกำลังพัฒนายา pembrocizumab ไปร่วมรักษาเพื่อหวังผลหายมากขึ้น โดยเฉพาะกลุ่มเกิดซ้ำ หรือรุนแรงแต่แรก (อย่าลืมว่ายาเคมี ABVD ก็ดีเลิศประเสริฐศรีอยู่แล้ว)
ภาพ Reed-Sternberg Cell
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น