คุณเคยมีหนังสือที่ไม่อ่านไหม

คุณเคยมีหนังสือที่ไม่อ่านไหม

"..กลายเป็นคนฝันใฝ่ อยู่ใกล้ๆเธอ กลายเป็นคนที่รอเก้อ เหมือนหนังสือที่เธอไม่อ่าน.." บทเพลงของบอย พีชเมกเกอร์ นักร้องแฟนสวย ทำให้ผมนึกถึงเรื่อง หนังสือที่ไม่อ่านขึ้นมาได้

ในโลกของหนังสือนั้นมีสารพันหมวดหมู่ สารพัดเรื่องราว เพจเรานำเสนอหนังสือเกือบทุกแนว ส่วนหนึ่งเป็นเพราะผมเองชอบอ่านในหลายมิติ อ่านดะ อ่านไปเรื่อย แต่มันก็มีหนังสือบางชนิด บางเล่ม ที่ไม่ว่าอ่านอย่างไร มันก็ไม่ใช่ตัวเรา

อันนี้มันไม่ผิดนะครับ หนังสือบางเล่มที่แม้แต่เป็นแนวที่เราอ่านจะชอบ แต่กับเรื่องขอนักเขียนคนนี้เราไม่คลิ้ก กับนักเขียนคนเดียวกันแต่เรื่องสไตล์นี้เราไม่คลิ้ก ถ้าเราลองอ่านดูแล้วสักร้อยหน้า (ถ้าหนาไม่ถึงก็สักครึ่งหนึ่ง) แล้วมีความรู้สึกว่าไม่ใช่ มันไปต่อไม่ได้ มันก็อาจจะไม่ใช่ทางของเราจริง ๆ

..อารมณ์และความรู้สึกของเราตอนนั้นมันไม่เหมาะกับการอ่าน เช่น แมวที่เลี้ยงเพิ่งลาจากโลกนี้ไปแล้วจะให้มาอ่านนิยายสนุก

..ประสบการณ์และความลึกซึ้งของเรายังไม่พอ อาจจะต้องกลับมาอ่านภายหลัง เช่นหนังสือจิตวิทยาแนะนำตัวเอง

..เวลาเปลี่ยน ประสบการณ์เปลี่ยน อารมณ์เปลี่ยน เช่น นิยายอีโรติก อ่านตอนอายุมากมันลึกซึ้งมากกว่าแค่กระตุ้นอารมณ์

มันก็ไม่ผิดอะไรที่คุณจะหยุดอ่านชั่วคราว แล้วค่อยกลับมาอ่านใหม่ หรือจะเลิกอ่านไปเลย มันไม่ได้หมายถึงเราไม่เก่ง เราไม่อดทนนะครับ การอ่านหนังสือมันก็มีจริตของมัน เคมีในหนังสือมันจะต้องไม่ขัดแย้งกับเราด้วย เราถึงจะอ่านมันได้ (อันนี้ยกเว้นตำรานะ ห้ามอ้าง)

ตัวผมเองก็มีหนังสือหลายหมวดที่ไม่คลิ้กกับตัวเองเช่นกัน

🔴🔴หนังสือพยากรณ์ โหราศาสตร์ ... อันนี้คือลองอ่านดูแล้ว มันไม่คลิ้กจริง ๆ อ่านแบบที่เป็นเล่มใหญ่ ๆ เลยนะครับ สุดท้ายก็ไปไม่ได้

🔴🔴นิยายเกี่ยวกับความแตกแยก ร้าวฉานในครอบครัว ... หมวดนี้ก็ทนไม่ค่อยไหว เคยอ่านหนึ่งครั้งคือ ขอหมอนใบนั้นที่เธอฝันยามหนุน ของ อ.ประภัสสร เสวิกุล ผู้ล่วงลับ (หนังสือเล่มอื่นของ อ.ประภัสสร ผมอ่านเกือบหมดนะ) หลังจากนั้นไม่เอาอีก หรือมีตอนเหล่านี้จะข้าม

🔴🔴ธุรกิจ ... อันนี้คือความรู้ไม่ถึง ความสามารถด้านธุรกิจน้อยมาก ไม่เข้าใจสักที สงสัยต้องลองทำธุรกิจดูบ้าง ถึงจะเข้าใจและอ่านรู้เรื่อง (ขายน้ำเต้าหู้แบบ อ.1412)

🔴🔴นิยายเกาหลี ... อันนี้ไม่รู้เหมือนกัน เคยอ่านทั้งไลท์โนเวล นิยายวาย นิยายกุ๊กกิ๊กของญี่ปุ่น ของจีน ของแจ่มใส ก็พอได้ แต่นิยายเกาหลีมันไม่คลิ้กกับใจผมเลยแฮะ หรือเรายังไม่เคยไปเกาหลี หรือต้องมีแฟนเป็นเกาหลีล่ะเนี่ย

บางตอน บางเล่ม ของนักอ่านบางคน เราก็ไม่คลิ้ก ทั้ง ๆ ที่เล่มอื่น ๆ ของเขาเราก็อ่านสนุก เช่น เบสเม้นต์มูน ของ ปราบดา หยุ่น, เจ้าสาวของอานนท์ ของ ว.ณ.ประมวลมาร์ค อันนี้ไม่รู้ทำไมจึงไม่คลิ้ก อธิบายไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่ปริศนา ผมก็อ่านได้ (เผื่อใครยังไม่ทราบ ว.ณ.ประมวญมาร์ค คือ พระวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าวิภาวดีรังสิต) หรือนักเขียนต่างประเทศ เจ เค โรวลิ่ง ในเรื่อง เก้าอี้ว่าง อันนี้ก็ไม่คลิ้ก

อ่านหนังสือเหมือนอยู่กับคู่รัก
อยู่เพียงพักได้รู้จักได้ศึกษา
เข้าถึงใจนิสัยและลีลา
ต้องปรับตัวเข้าหาถึงจะทน

อย่าตัดสินเพียงปกเพียงรูปลักษณ์
ค่อยค่อยอ่านจนประจักษ์ไม่สับสน
ต่างเพียงคู่อยู่ไม่ไหวต้องอดทน
แอบเปลี่ยนคนหรือทิ้งกู...รู้คือ..ตาย