การพักสมองและ "ฟอร์แม็ต" สมองนั้น ทำได้โดยออกจากพื้นที่ที่ตัวเองถนัดและเรียนรู้สิ่งอื่น ช่วงเวลานี้ผมอ่านหนังสือ ซื้อซีรี่ส์ ขยี้หนัง ฟังพ็อดคาสต์ เพื่อหาอารมณ์ใหม่ ๆ ก็เป็นเหตุบังเอิญมีเหตุการณ์เข้ามาพอดี เหตุการณ์นี้เกิดขณะผมกำลังดูซีรี่ส์ชื่อดัง..ไดอารี่ตุ๊ดซี่.. ซีรี่ส์จากที่มาของเพจดัง บันทึกของตุ๊ด ที่คุณช่าได้เล่าเรื่องต่าง ๆ ออกมาได้แสบสัน สนุกสนาน แฝงคติแง่คิด และที่สำคัญ แซ่บเฟ่อร์
อารมณ์การเล่าเรื่องก็เลยเลียนแบบ ตุ๊ดซี่ไดอารี่มาเต็ม ๆ แต่ว่าอย่าให้ซ้ำกับเรื่องของซีรี่ส์และของคุณช่าเลยนะ แอบดัดแปลงและใช้ตัวละครแบบเพจนี้แล้วกัน มาฟังแบบป้าหมอกันนะคะลูกขา ขออภัยที่ใช้คำไม่ค่อยสุภาพแต่..เอามันส์ค่ะ หรือที่เรียกในเรื่องว่า อรรถรส
แล้วเรื่องก็เกิดขึ้นที่ห้องพักของป้าหมอ ที่นังซูซี่และเจ๊ดา นั่งเล่นเกมเพลย์สเตชั่นอย่างเมามัน (ส่วนอีแหนดไม่มีบทนะคะ ที่นี่ไม่มีสตรีแท้ค่ะ)
กริ๊งงงง .... กริ๊งงง เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์โคตรโบราณ แถมดังมาแล้วเกือบนาที
"อีป้าหมอ เมื่อไรแกจะมารับโทรศัพท์เนี่ย รำคาญ นี่ถ้าแพ้บอสตัวนี้ตัวนะ กูจะโทษเสียงโทรศัพท์มึง โบร้าณ โบราณ" นังซูซี่บ่นเสียงดัง ซึ่งดังกว่าโทรศัพท์หลายเท่า
"เออ เออ ดูซีรี่ส์อยู่" ป้าหมอเดินนวยนาดออกมา ปาดน้ำตาป้อย ๆ ซึ่งเพื่อนสาวสองคนไม่ได้แปลกใจเลย นึกในใจ เอาอีกแล้วมัน ดูซีรี่ส์หรือปอกหัวหอมวะ
ป้าหมอเดินมารับโทรศัพท์ พร้อมทำเสียงเข้มที่สุดในชีวิต "ว่าไงคะ อ๋อ มีเคสพิเศษจะฝากเหรอ ได้ ๆ ว่ามาค่ะ"
ความว่าเป็นเคสผู้ป่วยชายอายุ 28 ปี มีอาการไข้มาหนึ่งวัน หนึ่งวันเท่านั้นนะคะคุณผู้อ่าน ไม่ได้มีหนาวสั่น มีอาการเจ็บคอและน้ำมูกเล็กน้อย นอกจากนั้นก็สบายดี คนไข้ของเราก็แข็งแรงมากค่ะ เพิ่งกลับมาจากเดินป่าเมื่อวาน คุณผู้อ่านคงคิดว่าน่าจะติดเชื้อจากการเดินป่าใช่ไหมคะ ไม่ใช่ค่ะไม่ใช่ เพราะคุณคนไข้เขาเดินทางเข้าไปเย็นกลับค่ะ ไม่ได้เข้าไปในป่าลึกแบบทีมหมูป่า ขับรถเข้าไปและออกมา (ป้าหมอก็ไม่เข้าใจคำจำกัดความของคำว่าเดินป่าของแต่ละคนเลยจริงจริ้ง)
ตรวจร่างกายมีคอหอยแดงเล็กน้อย คุณผู้อ่านต้องแยกวรรคด้วยนะคะ คอหอย-แดง ไม่ใช่ คอ-หอยแดง เดี๋ยวเพจนี้จะติดเรตค่ะ ประเด็นคือส่วนต่อไปจากนี้ค่ะ รายงานจากโทรศัพท์บอกว่าตรวจเลือดพบเม็ดเลือดขาวขึ้นสูง 13,000 ตัว และมีเม็ดเลือดขาวชนิดนิวโตรฟิลล์สูงถึง 70% จึงคิดว่าอาจจะติดเชื้อแบคทีเรีย และให้ยาปฏิชีวนะแบบฉีดเสร็จสรรพ โอ้ !! พระเจ้าจอร์จคะ
ป้าหมอหลับตา "ได้ค่ะ เดี๋ยวพี่จะตามไปดูโดยเร็วนะคะ"
เจ๊ดาพูดดักคอขึ้นก่อนเลย "แกต้องไปดูคนไข้ใช่มะ ไม่เป็นไรพวกกูอยู่ได้ อ้อ อ้อ ฝากซื้อส้มตำมาครกนึงนะ ร้านเจ๊หน้าปากซอย แซ่บมาก บอกแกว่าใส่พริกสิบเม็ด ปลาร้าสองต่อนนะ"
นังซูซี่ช่างรู้ดี เอ้ย รู้ใจ "ขัดใจอีกล่ะสิมึง เล่ามา เดี๋ยวอกแตกตาย"
นั่นเท่ากับเปิดสวิตช์การบ่นของป้าหมอ "นี่แหละมึง พวกมึงจำได้ใช่มะ ที่กูเคยบอกว่าเดี๋ยวนี้คนเราชอบใช้ผลเลือดมาตัดสินก่อน เนี่ย..ผลเลือดที่เม็ดเลือดขาวขึ้น มันไม่ได้หมายความว่าติดเชื้อแบคทีเรียเท่านั้น มันไม่จำเพาะ หรือที่ภาษาอังกฤษเขาเรียก สะเป๊ซิฟิก" พร้อมสะบัดมือท่านางงามหนึ่งที
ซูซี่ "พูดเฉย ๆ ก็ได้มึง ไม่ต้องใส่แอคติ้งมาก ไม่ใช่ละครหลังข่าว"
ป้าหมอใส่ต่ออีกชุด "เนี่ย ก็ทำให้มีการใช้ยาฆ่าเชื้อมากขึ้น เพราะเราคิดว่าเป็นการติดเชื้อแบคทีเรีย ถ้าอาการไม่ชัด ข้อบ่งชี้ไม่ชัด ไม่ช็อก จะรอก่อนก็ได้ สังเกตอาการได้ แถมให้แบบฉีดด้วยนะมึง"
เจ๊ดาวางจอยสติ๊ก "แล้วไม่ดีหรอวะ ใส่หนักใส่เต็ม เข้าเส้นเลือดเลย หายเร็วดี ของมันแรง เจ๊ช้อบชอบ"
ป้าหมอหันมาทำตาเขียว ชี้หน้าเจ๊ดา "หยุดเดี๋ยวนี้นะอีเจ๊ ตบปากตัวเองเท่าอายุเดี๋ยวนี้ นี่อย่าไปบอกใครนะว่าเป็นเพื่อนชั้น รู้ถึงอเมริกา ขายหน้าถึงออสเตรเลีย"
ทั้งคู่หันหน้ามามองกัน พยักหน้า แล้วพูดพร้อมกัน "เยอะแล้วมึง อีตอก"
ป้าหมอหัวเราะ "ยาให้ทางหลอดเลือด หรือทางอื่นที่เรียก พาเรนเทอรัล parenteral (กรุณาคิดถึงป้าหมอจีบปากจีบคอพูดแล้วทำตาม) จะให้เมื่อให้ทางปากไม่ได้ หรือมีข้อบ่งชี้เฉพาะเท่านั้นนะคะ นักเรียน มันไม่ได้แรงกว่าอย่างที่คิดนะอีเจ๊ ของบางอย่างใช้ปากหรือที่เรียกว่า ออรัล เอ้ยไม่ใช่ ลืมตัวค่ะ หรือที่เรียกว่า เอนเทอรัล(enteral) ดีกว่านะคะอีเจ๊ ใครจะเหมือนมึง ชอบเข้าแต่ทางอื่น"
ซูซี่ถามต่อ "กูเห็นมึงก็บ่นลับหลังทุกที ตอนคุยกับเขา ไม่ใส่เลยล่ะคะ คุณแม่ขา หรือมึงมีมารยาทไม่ว่าใครต่อหน้าให้เขาอับอาย ว่างั้นเหอะ"
ป้าหมอสอนแบบได้คติเลยนะ "เราก็ไม่ได้อยู่หน้างานไง เราไม่ได้เป็นคนตรวจคนเห็นคนไข้ เราตัดสินไม่ได้หรอก เขาอาจมีเหตุผลของเขาที่ดีก็ได้ ถ้าไม่เหมาะเราก็ปรับการรักษาแล้วไปบอกเขาดี ๆ ว่าพี่ว่าตอนนั้นน่าจะยังไม่ต้องให้ยาก็ได้ ไปว่าตอนนั้นตอนหน้างาน มันไม่เหมาะสม มันไม่มืออาชีพหรือที่เรียกว่าไม่เป็น โปรเฟ้สชันนั่ล"
เจ๊ดา "เออ พวกกูรู้ละ แหม..แหม..สำเนียงมึงนี่ เนทีฟเหลือเกินนะ ไม่เสียแรงที่ข้ามทะเลไปเรียน แต่รีบไปรีบกลับเหอะ พวกกูหิว ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แวะซื้อไก่ย่างด้วย ข้างเหนียวไม่ต้อง แพงอิ๊บอ๋าย อย่าเถลไถล ไม่งั้นเนทีฟ จะกลายเป็น โดนถีบ"
ป้าหมอ "แล้วนี่พวกหล่อนจะฝากความคิดถึง รปภ.หมู่บ้านไหม นี่กะค่ำแล้ว เค้ามาแล้วนะ อ้อ ๆ ไม่ต้องก็ได้ แล้วถ้ากูกลับช้า ก็หมายความว่ากูกับเค้า..อะฮะ..เรายิ้มกัน" แล้วป้าหมอก็รีบเผ่นออกไปเพราะเห็นหมอนที่นังซูซี่เตรียมขว้างใส่
ก็นั่นแหละค่ะคุณผู้อ่าน สิ่งที่ป้าหมอเคยบอกบ่อย ๆ การพบปริมาณเม็ดเลือดขาวขึ้นสูงไม่ได้หมายความว่าติดเชื้อเสมอไปนะคะ แม้มีเม็ดเลือดขาวนิวโตรฟิลที่มักพบในการติดเชื้อแบคทีเรีย ก็ไม่ได้สะเป๊ซิฟิกค่ะ แล้วก็ยาฆ่าเชื้อเอาไว้ฆ่าเชื้อนะคะ ไม่ได้ "ค่า" สบายใจ ได้ไม่คุ้มเสียนะคะลูกขาาาา
ปล. เรื่องไม่ต้องคิดนาน ไม่ต้องร่างก่อนพิมพ์ มันมาจากอินเนอร์ ถ้าคุณอ่านแล้วทำท่าทางประกอบไปด้วยจะสนุกสนาน
ปล. 2 คิดถึงพวกคุณนะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น