ข้อคิดบางประการ เกี่ยวกับการตรวจแล็บที่คาดหวังว่ามันคือการตรวจสุขภาพ

ข้อคิดบางประการ เกี่ยวกับการตรวจแล็บที่คาดหวังว่ามันคือการตรวจสุขภาพ

ผลแล็บหลายอย่าง หากไม่มีอาการ อาการแสดง และความต้องสงสัยโรค ก็ไม่สามารถแปลผลได้ถูกต้อง

ผิดจากค่าปรกติ ... ไม่อยากใช้คำว่า ผิดปรกติ ... ไม่ได้หมายความว่าเราเป็นโรค
อยู่ในค่าปรกติ ... ไม่อยากใช้คำว่า ปรกติ ... ไม่ได้บอกว่าไม่เป็นโรคหรือฉันสุขภาพดี

ผิดจากค่าปรกติ ... บางคนกังวลมาก ทั้ง ๆ ที่มันไม่ได้บ่งชี้อะไร นำไปสู่การตรวจอื่น ๆ ที่แพง อันตราย และไม่เกิดประโยชน์

อยู่ในค่าปรกติ ... หลายคนประมาทคิดว่าการใช้ชีวิตที่ผ่านมาดีแล้วเหมาะแล้ว (เพราะบางอย่างมันก็ยังไม่ดีต่อสุขภาพ) และคิดว่าฉันไม่เป็นอะไรจึงไม่ดูแลตัวเอง

ที่ตรวจแล้วเจอโรค ... มันก็มีจริง แต่น้อยมาก ไม่สามารถนำมาคิดตรวจกับทุกคนเป็น มีแค่บางโรคเท่านั้นที่ต้องคัดกรองจึงเจอเร็ว เช่น ความดันโลหิตสูง เบาหวาน เอชไอวี ไวรัสตับอักเสบ ที่น่ากังวลคือโรคพวกนี้ไม่มีอาการ พอตรวจเจอแล้วกลับเฉย ๆ เสียอย่างนั้น

ถ้าไม่ใช่การตรวจเพื่อคัดกรอง การตรวจที่สามารถแยกผู้ป่วยจากผู้ปรกติได้จริง ๆ ให้คิดอีกครั้งก่อนจะตรวจโดยที่ไม่มีข้อบ่งชี้ และหากจะตรวจต้องมีคำตอบด้วยว่า ผลออกมาเป็นบวกจะทำอะไร เป็นลบจะทำอะไร

หลายคนต้องตรวจตามข้อบังคับ แต่กลับไม่ใส่ใจผลนั้น พบบ่อยมากกับการติดเชื้อไวรัสตับอักเสบ เมื่อตับแข็งแล้วมองย้อนหลัง พบว่าเจอไวรัสมาเป็นสิบปี หรือความดันโลหิตสูง วัดสูงก็ไม่ทำอะไรต่อไป จะติดตามหรือรักษาก็ต้องใส่ใจ

ให้ใช้ "Fact" อย่าใช้ "Fear"