ฝุ่นควันไฟจากการเผาต้นอ้อย

เล่าให้ฟัง : ไม่มีเนื้อหาการแพทย์ แต่อยากเล่า

ผู้ป่วยรายหนึ่ง มาขอพบแพทย์หนุ่มคนนั้นเป็นกรณีพิเศษ ไม่ได้มาตามนัด เธอเป็นผู้ป่วยโรคหืด อาการไม่ค่อยดีเพราะสามีและบุตรชายที่อยู่บ้านเดียวกันสูบบุหรี่

วันนี้อาการเธอกำเริบ และขาดยา

สาเหตุที่อาการกำเริบ เพราะฝุ่นควันไฟจากการเผาต้นอ้อยหลังจากเก็บเกี่ยว

เธอมีเถียงนาน้อย ใกล้บริเวณปลูกอ้อยเหล่านั้น ต้องสูดควันทุกปีในช่วงนี้ พยายามป้องกันเต็มที่ เธอบอกว่า ไม่ชอบนะ แต่ก็เห็นใจชาวบ้าน ถ้าไม่เผา ต้นทุนกำจัดต้นอ้อยและกำจัดหญ้าจะสูงมาก ทำการเกษตรไม่คุ้ม เธอจึงต้องทน

แต่วันนี้มาก่อนนัด ไม่เพียงเพราะกำเริบจากควันเหล่านั้น แต่เพราะไฟที่เขาจุดทำลายต้นอ้อยมันลามมาถึงเถียงนาที่เธอพักตอนที่มาทำนาและปลูกมันสำปะหลัง

ยาสูดพ่น ทรัพย์สินและเงินเก็บบางส่วน ไหม้ไปกับเถียงนานั้น พร้อมกับควันไฟ ฝุ่นเถ้าถ่านตลบอบอวล ที่ยังวนกลับมาทำร้ายตัวเธอซ้ำอีก

เธอกลัวว่าอาการจะกำเริบจนต้องเข้าไอซียูเหมือนเมื่อสามปีก่อน จึงตัดสินใจมาหาหมอ ทั้งที่บาดเจ็บบอบช้ำทั้งใจและกาย

แพทย์หนุ่มคนนั้น ฟังเรื่องราวอย่างขมขื่น เห็นใจ คิดว่าทางแก้ปัญหานี้คงจะมืดมน
ขมุกขมัวด้วยฝุ่นควัน และยังแผดเผามอดไหม้ สังคมของเราไปอีกนานแสนนาน

ไม่ผิดไปจากความหม่นหมองในใจผู้ป่วยรายนี้...แม้แต่น้อย