คำศัพท์ทางการแพทย์ : ไอ

คำศัพท์ทางการแพทย์ : ไอ

ไอเฉียบพลัน : อาการไอที่มีระยะเวลาไม่เกิน 3 สัปดาห์ มีสาเหตุมากมาย ที่พบบ่อยคือการติดเชื้อทางเดินหายใจ และปฏิกิริยาภูมิแพ้

ไอกึ่งเฉียบพลัน : อาการไอตั้งแต่ 3 สัปดาห์ขึ้นไปแต่ไม่เกิน 8 สัปดาห์ สาเหตุที่พบบ่อยคือจากโรคติดเชื้อ หรือปฏิกิริยาหลังการติดเชื้อ (post-infectious cough)

ไอเรื้อรัง : อาการไอตั้งแต่ 8 สัปดาห์ขึ้นไป กลุ่มโรคที่พบบ่อยคือ โรคหืด, โรคถุงลมโป่งพองและหลอดลมอักเสบเรื้อรัง, โรคระบบทางเดินหายใจส่วนบนเช่นไซนัสอักเสบ น้ำมูกไหลทางหลังจมูก, โรคกรดไหลย้อน, การสูบบุหรี่, ยาลดความดัน angitensin-converting enzymes ยา-อิปริ้ว ทั้งหลาย

ไอมีเสมหะ : คือมีเสมหะ ไม่ใช่น้ำลายน้ำมูก จะเป็นสีใด ลักษณะแบบใดก็ได้ ปริมาณมากหรือน้อยก็ได้

ไอแห้ง : คือไม่มีเสมหะ อาจจะมีน้ำมูกปน น้ำลายปน ไม่เหนียวติดคอ

ไอนี้ดยู : อาการที่สาหัสรุนแรงกว่า ไอเลิฟยู มักจะมีอาการหายใจฟืดฟาด ๆ ตาโตขึ้น น้ำลายไหลเยอะถึงขั้นต้องซด อาการจะรุนแรงในช่วงกลางเดือนกุมภาพันธ์