ณ เรือสำราญลำหนึ่ง วันที่ 13 เมษายน 1912
ตุ่บๆ..ตึ่กๆ.. หญิงสาวในชุดราตรีวิ่งมาที่ท้ายเรือ น้ำตานองหน้า อดกลั้นเต็มที่…ไม่อยากอยู่แล้ว เธอวิ่งไปที่ท้ายเรือ อากาศหนาวยะเยือก ถอดรองเท้า เตรียมตัวกระโดด
“คุณโดด ผมก็โดด.. มันจำเป็นต้องลงไปช่วย” ชายหนุ่มที่นอนเล่นนับดาวอยู่ท้ายเรือพูดขึ้น
“ปล่อยฉัน..อย่ามายุ่ง” แต่ชายหนุ่มกลับยืนกรานตอบกลับ “..คุณไม่รอดหรอก น้ำระดับ 2 องศา ผมก็อาจไม่รอด แต่คุณโดด ผมก็โดด ผมว่าคุณไม่โดดหรอก” …โคตรแมนเลย ชายหนุ่มคิดในใจ
“ หึ..ตามใจคุณ” …ฟิ้วววว ตู้มมม หญิงสาวโดดจริง !!
อิ๋บอ๋ายแล้ว แม่มโดดจริง ทำไงดีฟระ เอ้า..ช่วยก็ช่วย ชายหนุ่มโดดลงไป แต่ก็มีสติพอที่จะตะโกนบอกคนอื่น และคว้าชูชีพลงไปด้วย ฟิ้ววว..ตู้มม อีกราย
สิบนาทีต่อมาเจ้าหน้าที่ช่วยชายหนุ่มและหญิงสาวขึ้นมาจากน้ำ ตัวเย็นเฉียบ หน้าคล้ำมือเขียว หายใจช้า รวยริน หมดสติ หนุ่มใหญ่ขอบตาดำวิ่งเข้ามากอดหญิงสาว ..โธ่ โรส ทำไมทำแบบนี้ กอดด้วยความรัก นึกเสียดายที่ดูแลเธอน้อยไป ไม่เอาใจใส่ แล้วหลั่งน้ำตา กอดเธอแน่นขึ้น และร้อง…”อย่าจากฉันไป ได้ไหม” ดูน่าสงสารจับใจ
..โป๊กกก…หนุ่มใหญ่ขอบตาคล้ำถึงกับสะดุ้ง ..ใครตบหัวตรู
ชายหนุ่มผมทองลุกขึ้นมาทั้งๆที่ตัวเปียก..เขาเพิ่งโดดไปช่วยหญิงสาวมา ฟื้นตัวเร็วมาก เดินเข้าไปฉาดหนุ่มใหญ่แฟนโรสแล้วตะโกน ..”นี่จะอาลัยอีกนานไหม มาช่วยกันดิ เดี๋ยวโรสก็ตายหรอก”
หนุ่มตาคล้ำพูดอ่อยๆ “นึกว่าช่วยไม่ได้แล้ว หายใจรวยริน หัวใจแผ่วเบา”
หนุ่มผมทองบอกว่า ..เอ้า ไปหาถังใหญ่ๆใส่น้ำอุ่นมา เสื้อผ้าแห้งๆด้วย เร็วๆ แล้วก็ไอ้หนุ่ม นี่น่ะเขาเรียกว่า mammalian diving reflex เป็นปฏิกิริยาที่เราตอบสนองป้องกันตัวเวลาหน้าจุ่มน้ำเย็น หรือ หายใจไม่ได้ จะได้รอดตาย เลือดจะไม่ไปแขนขา ไปหัวใจ ปอด สมอง หายใจเบา หัวใจช้า ลดการใช้พลังงาน ถอดเสื้อเปียกน้ำเย็นของโรสออก แล้วเอามาแช่น้ำอุ่นนี่ ..
หนุ่มขอบตาดำนั่งอึ้ง ทำอะไรไม่ถูก ปล่อยให้ชายหนุ่มผมทองเปลื้องผ้าโรสและเอาตัวแช่ถังน้ำอุ่น โดยเอาผ้าหนุนคอ ให้แขนขาไม่จุ่มน้ำ แล้วหันไปเตรียมชุดแห้ง คุณหนุ่มใหญ่ขอบตาดำรู้สึกผิดสังเกต ..อ้าว ..ทำไมมันไม่เอาแขนขาจุ่มน้ำด้วยฟระ มือเท้าเขียวหมดแล้ว เราไปช่วยจุ่มดีกว่า แล้วก็ค่อยๆย่องเข้าไป
..เฮ้ยย ทำอะไรน่ะ หนุ่มผมทองตวาด หนุ่มขอบตาดำยิ้มแหยๆ บอกว่า “มาช่วยเอาแขนขาจุ่มน้ำนะจ้ะ”
“ไม่ต้องนะ อย่างนั้นผิด เพราะตอนนี้ อุณหภูมิกายกำลังเพิ่มขึ้นแล้ว ถ้าเราเอาแขนขาจุ่มน้ำทันทีตอนนี้ หลอดเลือดจะขยาย พาเอาความเย็นและของเสียที่ตั่งจากแขนขาเข้าสู่ร่างกายส่วนกลางอย่างรวดเร็ว จะกลับมาเย็นและช็อกอีกรอบ เรียกว่า afterdrop..หรือ..จะมาแอบดูล่ะสิ..เจ้าจอมลามก”
หนุ่มใหญ่ขอบตาคล้ำถอยออกไป นึกในใจ..เอ..นี่มันแฟนตรูนะเฟ้ย แล้วมันยังเห็นทุกอย่างเต็มตาแบบนี้ โอ้ย..โมโหไปก็เท่านั้น ให้มันช่วยต่อก็ได้
หญิงสาวเริ่มฟื้น ลืมตา และไอ ชายหนุ่มผมทองเข้ามาดู ให้ดื่มน้ำอุ่นช้าๆ หญิงสาวดูมีสีเลือดกลับมา ตัวยังสั่นอยู่ ชายหนุ่มผมทองบอกว่า คุณนี่..แมนกว่าผมอีกนะ พูดจริงทำจริง..วันหลังอย่าทำอีกนะ ชีวิตมีค่า..แล้วก็เดินออกไป ผ่านหนุ่มขอบตาดำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม นั่งทำตาปริบๆ แล้วบอกว่า ..คุณเอาเสื้อผ้าแห้งไปให้แฟนคุณได้แล้ว และรีบไปที่ที่อุ่นกว่านี้ ผมเตือนคุณอย่างนะ ผู้หญิงคนนี้มีใจเด็ดมาก ถ้าคุณจะดูแลเธอคุณต้องใจกว้างมากๆ รับได้กับสิ่งที่เธอเป็น..แล้วชายหนุ่มผมทองก็เดินไปกราบเรือลงบันไดไปชั้นประหยัด
หนุ่มตาคล้ำรีบเอาผ้าแห้งไปให้ พอหญิงสาวก้าวออกมาจากอ่าง รอรับการโอบกอดและผ้าผืนนุ่มจากคู่หมั้นหมายด้วยเรือนร่างเปลือยเปล่า หนุ่มใหญ่ขอบตาคล้ำถึงกับตะลึง หญิงสาวยิ้มอายๆ ก่อนบอกว่า…โรสยังแปลงไม่เสร็จค่ะ เหลือ..ข้างล่าง…
..
..
ที่ห้องพักชั้นประหยัด ชายหนุ่มรีบเปลี่ยนเสื้อผ้า ต้มกาแฟ หวีผมที่เป็นสีดำสนิท สวมแว่น บ่นพึมพำว่า ..เฮ้อ..สีย้อมสีทองยี่ห้อนี้ไม่ทนเลย ปลอมตัวมาพักผ่อนคราวหน้าใส่วิกดีกว่า นั่งลงสวมเสื้อยืดทับกันสองตัวเพราะอากาศหนาวมาก จิบกาแฟ หยิบนิยายล่าสุดของแดนบราวน์มาอ่าน กล้องก็แพนออก พร้อมกับโฟกัสที่ตัวสกรีนสีน้ำเงินบนอกเสื้อ..อายุรศาสตร์ ง่ายนิดเดียว…
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น